S386. Van zielsliefde naar zielerust

Onbekend

Ik had je tekst gelezen op de website zielsliefde. Het was voor mij zo’n openbaring, zo herkenbaar, ik krijg eindelijk woorden voor een intense en diepe liefdeservaring, die ik al 25 jaar niet begrijp (ik ben nu 49 jaar). Ik heb inmiddels verschillende relaties en liefdeservaringen achter de rug, maar zo heftig als op mijn 24ste, heb ik nooit meer ervaren en ik dacht toen dat het met mijn onervaren leeftijd te maken had.

Maar dat is niet zo, nu herken ik alle kenmerken van de website zielsliefde, tweelingziel, whatever, hoe je het ook noemt, dat doet er niet toe. Het gaat om het gevoel, de essentie. Mijn gevoel was op mijn 24ste zo totaal, heftig, onbegrijpelijk, verwarrend, overweldigend en confronterend, alles tegelijk. Dat sterke gevoel dat ik hem inderdaad allang kende en hij mij, was intuitief zo ongelooflijk sterk en ik wist niet waar ik het op baseerde. Ik ben hem later een periode tussen mijn 35ste en 40ste jaar opnieuw tegengekomen in de trein op weg naar mijn werk, en er was helemaal niets veranderd qua heftigheid. Integendeel, hetzelfde heftige gevoel van mijn kant, waar ik niets mee kon, bang voor was en mij toch trok als een magneet, alsof ik naakt was in zijn aanwezigheid. En dan niet eens in seksuele zin, maar in mijn essentie en wezen, kern van Zijn. Het voelde als een andere dimensie, waar ik ook geen woorden voor had, eerlijk gezegd. Het was een overweldigende, sterke emotionele, intense gevoelsband, en woorden waren overbodig, zou alles alleen maar complexer maken.

Het is zo fijn dat ik nu eindelijk wel woorden, herkenning en erkenning vind, want het heeft een grote stempel op mijn leven gezet en is erg richtinggevend geweest. En misschien was dat ook wel de bedoeling, achteraf, ik weet het niet. Maar ik heb er echt ongelooflijk mee geworsteld, en nog, een relatie was niet aan de orde (hij was getrouwd en ik had later zelf een relatie), maar ik wist en weet me geen raad met die gevoelens, ik begreep er zelf niets van destijds, de man in kwestie niet en mijn toenmalige vriend al evenmin. Tropenjaren eerlijk gezegd.

Mijn diepste verlangen is al jaren om mijzelf te uiten aangaande deze ervaring, verlost ervan te worden. Ik raakte destijds zo verstrikt in die verwarrende, heftige gevoelens van aantrekken en afstoten, dat ik hem niet meer wil zien en ook niet onverwachts in de stad of op het station wilde tegenkomen. Zo’n intense zielsliefde is iets ongelooflijks om te ervaren, wondermooi, complex, verwarrend en confronterend. Nu ik een aantal van deze ervaringsverhalen lees, kan ik mijn verwarde gevoelens veel beter plaatsen en accepteren en komt er dan eindelijk, na 25 jaar, zielerust. Zo’n bad van liefde voor iemand die ik niet eens goed kende en toch zo dichtbij voelde, als mijn familie, zo dichtbij dat ik geen enkele bescherming voelde, de energie ging recht en direct naar mijn hart, geen keuze. Alles of niets.

Nu zie ik dat via hem aan mij een reflectie of sneak preview verscheen van mijn ware, authentieke Zijn, bron, wezen, essentie, waar ik jarenlang bang voor was en daarom ook liefst zo ver mogelijk van wegliep. En zolang ik mezelf, mijn bron en ware wezen niet kon zien, omarmen en erkennen, was er geen ruimte om deze ervaring te verwerken. Nu wel, na het lezen van deze verhalen is bij mij het proces in gang gezet van acceptatie, vrede en aanvaarding en een zeer grote dankbaarheid voor het feit dat hij in mijn leven was en mij zo’n rijke, bijzondere, moeilijke en intense ervaring heeft meegegeven.