Onbekend

Ik weet niet waar ik moet beginnen. Af en toe keer ik terug naar deze website. Hoop ik op antwoorden? Door mijn hoofd gaat de laatste tijd, maar een gedachte liefde bestaat niet. Ik zie om mij heen zo veel dat niks met liefde te maken heeft en wel wordt benoemd als liefde. Wat hier aan vooraf ging is iets, waarvan ik ook niet meer weet wat het was.

Ik ontmoette hem op een vrijdag avond in de kroeg. Ik liep binnen en het was alsof iets mijn adem weg nam. Bij de volgende zucht sprak ik uit, wat een leuke vent. Ik bleef kijken en hij keek terug. Ik stond met mijn rug tegen de muur en een vriendin zei: praat met hem in Gods naam. Ik weigerde. Ik was bang. Ik stond stok stijf te staren naar het meest fascinerende dat ik ooit gezien had. Hij sprak mij aan. We hebben die avond uren gepraat. Hij meer dan mij. Hij was heel open. Ik hoorde precies aan wat hij zei wat voor hem belangrijk was. En nu ik er op terug kijk, denk ik dat hij in het zelfde schuitje zit als mij. Allebei een beetje de weg kwijt en verloren.

Ondanks gebrek aan energie en levensvreugde terug keren naar de zelfde stad de zelfde kroegen. Nu en dan ontmoeten we elkaar. We hebben tegen elkaar uit gesproken dat we altijd een zwak voor elkaar zullen hebben, dat gesprek eindigde in paniek bij mij en boosheid bij hem, maar wel de afspraak dat we nooit iets zouden doen waardoor het “raar” zou worden tussen “ons”.

Ons contact nu eindigt steevast in een ruzie. Paniek bij de een, leidt tot boosheid bij de ander en zo wisselt het elkaar af. Tot de laatste keer. Boos op elkaar omdat we allebei niet samen durven. Althans dat denk ik.

Voorheen droomde ik dagelijks van hem. Dat ik hem zocht, maar niet vond. Ik kreeg ook tekenen. We hebben De zelfde geschiedenis, de zelfde aandoeningen (echt dingen die je nooit bij iemand hoort).

Maar goed. Ik heb het min of meer op gegeven… Misschien is de les dat ik mijn angst voor de toekomst en met iemand samen zijn moet overwinnen. Maar ik zou niet weten hoe. Doorgaans denk ik als iets zoveel stress oplevert kan het niet goed zijn. Maar aan de andere kant, als je me Zou vragen waar leef je voor: dan is het antwoord, om hem weer te zien…