Onbekend
Heb hem ontmoet op het werk, zonder dat we elkaar kenden hadden we na een uur de meest leuke gesprekken en begrepen we elkaar zoals nog nooit iemand mij begrepen heeft. Ik wist niet zo goed wat dit betekende, ik heb een relatie en ging twijfelen of het met mijn partner wel echte liefde was.. Dit voelde zo anders en vertrouwd. Pas nu 2.5 jaar later kom ik erachter dat het zielsliefde is… Maar stiekem is er een verlangen en hoop naar meer…
Zonder woorden konden we elkaar begrijpen, mensen vonden hem raar en mensen vinden mij vaak raar. Raar en eng, omdat we eerlijk zijn, over alles. Het voelt als liefde, verliefdheid, verlangen en zonder hem een bijzonder gemis. We hebben zoveel lol, alleen op werk kun je maar beperkt dingen laten merken, privé hebben we nog nooit afgesproken om echt te kunnen praten. Maar via de sms en sommige opmerkingen weet ik dat het wederzijds is. Hij is alleen ik niet. Ik heb het idee dat hij mijn relatie respecteert en daarom de liefde als vriendschap beschouwd en mij niet “lastig” wil vallen met zijn gevoelens. Soms hoop ik dat hij dat wel doet, om te kijken hoe ik hierop reageer. Maar nu geniet ik van de momenten dat we samen kunnen zijn, kunnen lachen en kunnen genieten…
Onze relatie was puur vriendschappelijk, helaas nog beperkt tot collega’s. Maar ik weet zeker dat na de tijd die we nu samen hebben op werk, er een moment zal komen dat de vriendschap buiten het werk verder zal gaan. Ik kan niet meer zonder hem.
Ik had een relatie op afstand, en ben inmiddels getrouwd. Mijn partner weet het niet, hij zal het niet begrijpen. Ik wil het ook niet met hem delen. Zolang ik op deze manier gelukkig kan zijn en kan genieten van deze 2 fantastische mannen, zal ik geen risico nemen. Mocht het lot anders beslissen, is het vroeg genoeg hiermee bezig te gaan..
Ik zou best een liefdes relatie met hem willen, of hij da wil weet ik niet. Hij is al meer dan zijn halve leven alleen, ouder dan ik en gelukkig. Beide zijn wij niet de persoon die het zullen opzoeken, het lot zal bepalen of wij ooit samen zullen zijn…
Onze relatie was vriendschappelijk, en jah, we zijn tevreden. Ik ben gelukkig en ben hem dankbaar voor de spiegel die hij mij voorhoud, de woorden die hij mij zegt. En de mooie dromen die ik er van heb
Ik ben zo verandert.. Ik wist niet dat zo iets bestond. Ik ben ineens happy met mezelf, met wat er om mij heen gebeurt, en kan genieten van de kleine momenten, het verlangen en het begrip zonder dat het mij echt verward. dat was in het begin anders, maar alles krijgt nu een plekje.
Het meest bijzondere was voor mij het weerzien na de vakanties, de ochtenden dat we alleen zijn, de gesprekken. Er is eigenlijk nooit iets extra bijzonders gebeurd. Maar elke dag voelt als een geschenk als ik hem heb gezien en gesproken. De vlinders komen los zodra ik de auto voor het kantoor parkeer en zijn auto zie staan…
Zonder woorden begrijp je mij,
Zonder woorden lachen wij.
Zonder worden zo dicht bij elkaar
Zonder woorden het is zo raar.
Zonder woorden zijn wij samen
Zonder woorden kun je dat be-amen
Zonder woorden zo dichtbij
Zonder woorden maar o zo blij
Blij dat we elkaar hebben gevonden,
Blij om gevonden te hebben wat ik wou
Zonder woorden, ik hou van jou
Wat mensen misschien denken is dat een moment als wat ik heb meegemaakt meteen verliefdheid is en je een keuze moet maken als je al een partner hebt. Neem de tijd en geniet ervan, het kan ook samen, niemand dwingt je om een keus te maken. wat ik wel eng vind is om dit met mensen te delen. Er is maar 1 iemand die echt weet hoe de vork in de steel zit, en dat zal zo blijven.
Mijn tip: Neem de tijd en geniet ervan, het is te mooi om voorbij te laten gaan.