Onbekend

Ik liep de zaal binnen en ik wist gelijk dat ik bij hem wou zijn. In 6 jaar tijd was me dit niet meer overkomen. Ik had een gelukkige relatie van 6 jaar en toch werd elke cel in mijn lichaam naar hem toegetrokken. Ook hij had een relatie maar hij gaf al aan dat die niet erg goed liep. Onze gevoelens mochten er niet zijn ik was de expert en hij kwam bij mij om te leren, niet om een relatie te beginnen. Toch kon ik ook aan hem merken dat hij dezelfde gevoelens had. Elk oogcontact voelde als een schok.
We wisselden telefoonnummers uit aangezien dit nodig was voor zijn lessen. Daar waar ik het in het begin nog strikt over de les had ging het al snel over naar elkaar triggeren. Mijn hoofd zat vol van hem. Ik begon me ontzettend schuldig te voelen tegenover mijn eigen relatie. Maar besloot om het nog even aan te kijken voor hetzelfde geld was het gewoon een bevlieging.
De week daarop vertelde hij mij dat zijn relatie uit was. Er waren teveel complicaties binnen hun relatie en daarom hadden ze het beëindigd. Mijn hart maakte een klein sprongetje, zou dit dan kunnen betekenen dat ik bij hem mag zijn?
Per sms had ik al een paar keer aangegeven dat we zo niet konden sms’en met elkaar ik had een vriend en wou mijn relatie niet op het spel zetten. Toch gaf ik ook bij hem aan dat ik niet wist wat dit tussen hem en mij was en dit eigenlijk ook niet kwijt wou. Hij sms’te terug dat hij ook niet wist wat dit was maar er wel zeker van was dat hij niet wilde dat het zou stoppen. Elke keer wanneer hij mij zag kreeg hij een schok door zijn buik en wou het liefste bij mij zijn en ik had hetzelfde gevoel.
De volgende dag waren we even alleen in een kamer toen een mede collega even weg moest. We hebben elkaar heel erg lang vast gehouden waarna hij een stap naar achteren deed en me lang aankeek. Hij gaf me een kus op de mond maar ik kon/mocht deze niet beantwoorden. Alles in mij wilde het heel erg graag maar ik ben niet iemand die vreemd gaat.
De spanning begon steeds meer op te lopen. Het idee dat we elk moment gepakt konden worden maakte het alleen maar erger.
Hij kwam bij mij om te vragen of ik even wou meelopen naar de hoofdingang want iemand kwam hem iets brengen. Aangezien ik de sleutel had liep ik met hem mee. Mijn hart was zo hard aan het kloppen alsof ik een marathon had gelopen. Elke cel in mijn lichaam wou bij hem zijn. Hij greep me beet en zoende me vol op de mond. Ik zoende terug voor een paar seconden maar wende mij alweer snel af. Dit mocht ik niet doen! Ik had een relatie!
Die avond maakte ik voor mijzelf de beslissing om een gesprek aan te gaan met mijn vriend. Na een lang en heftig gesprek hadden we besloten elkaar wat meer ruimte te geven.
Toen ik hem sms’te dat we vrij waren om te doen wat we wilden was hij zo blij als een jonge hond. Natuurlijk moesten we nog wel opletten dat niemand er achter kwam maar we konden in ieder geval elkaar af en toe zien. De eerste paar keer dat we echt mochten zoenen waren geweldig. Zoveel passie had ik nog nooit gevoeld. Iemand zo graag willen en hem dan ook krijgen doet iets met je.
Die nacht dat hij bij mij was, was als thuis komen. Ook hij had dat gevoel. Er was geen gedoe het voelde gewoon goed. We hadden een geweldige nacht.
De volgende ochtend sms’te hij dat hij het verschrikkelijk vond om me niet te kunnen aanraken wanneer hij wilde. Maar dat het nog een paar weken zou duren en we dan bij elkaar konden zijn. We moesten wel oppassen want er kwamen geruchten dat er meer aan de hand was. We besloten dan ook om wat meer afstand te nemen. Het werd te gevaarlijk en we konden beiden het niet riskeren om gepakt te worden.
Toch was er een klein stemmetje in mij die zei dat het toch niet helemaal goed zat. Hij kon mij veel makkelijker negeren dan ik hem. Hij sms’te steeds terug dat het niet aan mij lag maar dat hij het op dit moment erg druk had en daardoor zo moe was. Dat hij echt wel wist wat hij voelde als hij bij mij was en me echt niet kwijt wou.
Na 1,5 maand werd alles toch duidelijk. Hij had een geweldige kans gekregen voor zijn carrière waar hij zeker voor moest gaan. Hij vertelde dat in de tussentijd zijn ex hem weer terug wilde en hij niet goed wist wat hij daar mee moest doen. Ik heb hem gezegd dat hij de tijd moest nemen en er eerst voor moest zorgen dat hij weer in balans kwam te staan. Maar ik heb wel heel duidelijk aangegeven dat ik hem niet kwijt wou. Drie weken verder sms’te hij mij dat hij weer terug was bij zijn ex. Dat hij het gevoel moest hebben dat hij er alles aan had gedaan om het te redden voordat hij verder kon gaan. Met andere woorden hij zette ons op een hold. Voor mij was dit als een klap in mijn gezicht. Ik ben hem nog een paar keer tegen gekomen. In het begin negeerde hij mij volkomen en deed alles wat hij kon om mij te ontlopen. Toen ik hem weer les moest geven kon dat natuurlijk niet meer en hebben we het gehad over van alles en nog wat. Het voelde weer een beetje zoals vroeger. Maar twee dagen daarna sms’te hij dat hij al mijn berichtjes had verwijderd en of ik dat ook wilde doen. Zijn vriendin had argwaan gekregen en hij wilde niet riskeren dat het uit zou komen.
Ik begrijp hem en ik snap hem maar ik voel het zo ontzettend anders. Ondanks dat hij mij nu op afstand probeert te houden merk ik toch wanneer ik hem zie dat we nog steeds aangetrokken worden tot elkaar. Ik weet dat ik hem de ruimte moet geven en dat hij uiteindelijk zelf wel tot een conclusie komt. Maar ik heb het er zo ontzettend moeilijk mee. Alles in mij wil nog steeds bij hem zijn. Ik droom ontzettend veel over hem. Waarin ik droom dat we beiden maskers op hebben. Die van mij is van ijzer en doet pijn. Ik wil hem daarom ook afzetten. Maar die van hem is van leer en ik mag er niet aankomen.