F.

Ik ben een man van 40. Sinds een maand heb ik contact met een vrouw van dezelfde leeftijd. We zijn elkaar tegengekomen op een datingsite, en hebben tot op heden alleen op afstand contact. We wonen namelijk meer dan 2000 kilometer uit elkaar. Vanaf het moment dat ik naar haar ogen op een fototje keek, wist ik het. Dit is het. Geen twijfel mogelijk.

Verrassend genoeg voor mij is dit compleet wederzijds, en dat brengt een sterke beweging op gang, in zowel haar, en in mij. We weten het allebei van elkaar, en zonder het bewust op te merken is er opeens al een hele hechte relatie, op afstand weliswaar, maar dat heeft gek genoeg helemaal geen invloed op de diepte ervan. Het respect voor elkaars autonomie is overweldigend. Menselijke emoties als jalouzie, bedenkingen, enz. zijn er gewoon helemaal niet.

We gaan om met elkaar alsof we al lang partners zijn, we begrijpen mekaar volkomen, en er is geen spoortje van twijfel bij haar of bij mij te vinden over elkaar. We kennen elkaar door en door op een of andere manier, en we weten gewoon volledig wat we aan elkaar hebben, zonder een woord. Iets wat ons allebei verbaasd, maar waar we ook allebei enorm van genieten.

We dromen van elkaar, op een vreemde manier horen we mekaar ook, en voelen mekaar feilloos aan. Er zit een hele diepe natuurlijk liefde tussen ons, een hele diepe onvoorwaardelijke liefde. Een gevoel dat we beiden niet kennen, gewoon nieuw is, ondanks dat we beiden eerdere relaties gehad hebben. We zijn nu allebei vrij. Daarnaast,en we praten hier best veel over, hebben we allebei een fantastisch gevoel van een hele diepe rust in onszelf. Een rust die niet van wijken weet.

Het stadium van het verliefd zijn op elkaar is lijkt wel volledig overgeslagen, sexuele gevoelens naar elkaar zijn er wel degelijk, maar zijn duidelijk ondergeschikt aan het veel diepere en natuurlijk houden van, eigenlijk een deel van een volstrekte symbiose tussen ons. We beoordelen de situatie allebei precies hetzelfde: Het is goed, en we volgen de ontwikkelingen die ons aangegeven worden, weten eigenlijk zelf beiden heel goed waar dit naartoe gaat. Ook in onze beide omgevingen vinden veranderingen plaats, heel vreemd. Alsof er een kracht aan het werk is die voor ons uit loopt, en de weg vrij maakt. Maar het is gewoon fantastisch zo, we staan erbij, heel dicht bij elkaar, en kijken ernaar, en genieten alleen maar. En die kracht leid naar een duidelijk punt: samenkomen, en dat gaat ook binnenkort gebeuren. Ondanks dat we elkaar letterlijk nog nooit gezien hebben, hebben we er allebei geen twijfel over dat dit voor beiden een onvergetelijke mooie ervaring gaat worden, al is!
eigenlijk, die zich al vanaf het begin op een niveau bevind dat we allebei niet kennen, maar zo duidelijk nog zoveel dieper zal gaan.

Reactie
Het vertrouwen dat dat een prachtige ervaring is,dat ken ik..al zal je maar even elkaar wat langer aan kijken,elkaar vasthouden,dat doen twins veel te weinig..waarschijnlijk omdat het zo mooi is dat we er zo voorzichtig mee zijn, voel ik. Als het op afstand al zo mooi is… veel liefs en geluk met je reis in Liefde
(Onbekend)