Onbekend

Na een paar maanden hij noemde het als 1e; zielsliefde.
Ik was verliefd hij zei dit ook maar hij was mij aan het veroveren. Na een paar maanden was ik nog hevig verliefd, ben ook spiritueel bezig dacht echt dat hij ook mn soulmate was maar hij wilde zich niet binden hij zei dat hij bindingsangst had, jeugdtrauma hij flirtte erg veel met vrouwen waar ik bij was zn verliefdheid kon hij minder tonen waardoor ik het vaak uitmaakte het was een knipperlicht relatie mar ik kon ook niet zonder hem had hij ook last van we hadden een intieme relatie nog geen 1,5 jaar geduurd hij belde bijna niet meer en ik zag hem ook bijna niet meer ik wist dat het op deze manier nooit wat zou kunnen worden had ik wel gewild maar dan op een normale manier (mn verwachtingen) ik had het weer uitgemaakt in de zin van het werkt zo niet meer voor mij heb hem eenpaar dagen gebeld en hij zei ik bel je nog ik paar dagen weer gebeld dit was ons patroon hij zei ik bel je zo terug heeft niet meer gebeld ik kan niet geloven dat een soulmate dit op deze manier kan doen is al maanden geleden zonder elkaar gesproken te hebben ik durf niet meer te bellen krijg ik weer een schop ik denk teveel aan hem en vraag me af of hij nu ook zo aan mij denkt heb hem op 4 januari gezien met een andere vrouw hij zag mij en schrok ervan ik ook toen hij mij gelukkig 2009 wenste deed ik dit ook en toen voelde ik weer de chemie tussen ons ik weet niet of hij dit ook voelde maar hoe kan een soulmate na ruim een jaar intiem geweest te zijn dit doen. Ik wil dit maar niet begrijpen. Ik denk veel aan hem en heb veel verdriet. Mijn dochter zei; Ma dit was je soulmate niet, dat zeggen mannen wel meer om binnen te komen. Wat is nu waar? Ik ben vaak niet goed behandeld (mishandeld). Dit is mij nog nooit overkomen, ik heb dit toegelaten, hij had last van wisselende stemmingen, woedeaanvallen, gek op vrouwen. Zo velen zeggen dat het goed is dat het uit is maar mijn gevoel voor hem is er nog steeds. Wat moet ik?

Onze relatie bestond uit daagjes genieten van alles en een intieme relatie.
Ik heb het niet gezegd tegen mijn partner, ik ben getrouwd.
Een obstakel was dat ik hem claimde zei hij, ik zette hem onder druk ik kon er niet tegen dat hij er heel vaak niet voor mij was hij bepaalde wanneer we elkaar zagen en hij kwam niet voor mij uit ik stond onderaan zn lijst kon ik niet tegen
…ik hield van hem en ik dacht hij van mij maar hij zei ik kan geen liefde geven heb ik nooit geleerd

Het heeft mij veel blijdschap en verdriet en mn liefde voor mijzelf gebracht. Ik wist niet dat ik zoveel liefde in me had en zo’n liefde heb ik niet eerder meegemaakt. zo vol passie.
Het meest bijzonder vond ik dat ik de passie heb beleefd voor de liefde en de natuur en dit te delen en nu is dit op zon rare manier geëindigd zonder dat we elkaar hier nog over gesproken hebben
Erotiek was zeer zeker nog niet eerder zo wat betreft mijzelf van hem weet ik het niet, hij heeft vele vrouwen gehad

De relatie is over…ik probeer hem los te laten, ik weet niet waarom het zo gelopen is ik zei dat dit zo niet werkte een maand niet gezien en hij deed geen moeite om mij te ontmoeten na mijn bellen zei hij ik bel je nog wel dit vind ik zo onbevredigend.
Ik zoek een gelijkwaardige partner die in balans is en die respect voor mij heeft, heb 8 jaar geleden een dochter verloren die er binnen 7 uur niet meer was geen afscheid kunnen nemen, ze was niet ziek en toen dit een verlies zonder afscheid en nu weer een verlies zonder afscheid te kunnen nemen

Ik vraag me echt af of dit wel mn soulmate was, hij beweerde van wel en ik voelde het ook zo maar ik vind dat je niet zo met elkaar om moet gaan ik begrijp er helemaal niets van, heb er veel verdriet van, is hij niet waard.