S135. Het is zo moeilijk om hem gelukkig te willen maken, maar het niet mag

Reiki-ke

Ik heb mijn zielsliefde ontdekt via een datingsite, en na enkele weken over en weer mailen, waarbij het wel heel goed klikte hebben we afgesproken op een fuif. Het was een gevoel van thuiskomen bij mij en naar zijn zeggen was het ook zo bij hem! Het gevoel dat je elkaar al jaren kent! Maar ik had niet door dat het mijn zielsliefde was, stond er eigenlijk niet bij stil. De gedachte dat dit mijn tweelingziel kon zijn kwam enkele maanden later, en werd gelijk bevestigd door een medium waar ik mee sprak.

We hebben toen een zalige eerste week gehad samen, en na die week, hij had me zelfs al voorgesteld aan zijn ouders en broers en kinderen, sloeg hij plots toe! Hij zei me dat hij het niet snapte, blokkeerde elke keer hij dichtbij kwam! Hij stak het op zijn afgesprongen huwelijk en de pijn die dat bij hem heeft teweeggebracht, hoewel het al meer dan een jaar geleden was!

Het is ondertussen een constant aantrekken en afstoten geworden, waarbij we geen van beide elkaar kunnen lossen. Het doet hem pijn dat hij mij pijn doet en omgekeerd. Hij vraagt tijd en dan ga ik natuurlijk beginnen te denken, en dat mag niet want dan is je gevoel weg!

Ergens is het weten bij mij dat ik moet loslaten, dat ik hem zijn tijd moet geven, want zegt hij, hij ziet me heel graag en heeft dit nog nooit ervaren. Hij vraagt om hem even gewoon met rust te laten, maar zelf neemt hij alle dagen contact op met me en als het dan een dag niet is, dan voelen we ons alle twee heel slecht! Het rare is dus dat ik dan met hem contact opneem en hij zich dan veel beter voelt!

Ik stak het in het begin op de zo veel gehoorde bindingsangst! Nu ik weet van onze zielsliefde, heb ik er een hele andere kijk op gekregen. Ik kan hem er echter niet over aanspreken, want hij is niet zo opgezet met spirituele bedoeningen, hoewel het hem wel aanspreekt zegt hij, maar ergens heeft hij er elke keer bedenkingen bij! Het zijn moeilijke momenten en als hij dan blokkeert dan voel ik me open komen om hem te helpen, maar de dag nadien ben ik het die blokkeert! Precies of ik die gevoelens op zuig!

Ik weet dat ik uit deze relatie ook moet leren, zoals uit alle relaties en dat een relatie niet verstikkend mag zijn, maar het is zo moeilijk om zoals ik het tegen hem eens zei, hem gelukkig te willen maken, maar het niet mag.

De momenten dat we samen zijn en uitgaan, zijn er vele vrienden van hem die elke keer zeggen dit is zuivere liefde, jullie zijn verliefd, maar wij voelen dat anders aan, die verliefdheid is er niet. Maar blijkbaar zien zijn vrienden wel die energie die tussen ons is als we samen zijn. Hij voelt dat ook elke keer zo aan!

Voor mij is het zielsliefdegevoel totaal, één zijn met die ander, een spiegel voor krijgen, dat zijn enkele dingen die we de afgelopen vijf maanden tegen elkaar al gezegd hebben. Zonder te beseffen dat we zielsgeliefden zijn. Nu begin ik die woorden die we tegen elkaar zeiden en nog zeggen beter te begrijpen…..

Momenteel is de relatie weer even in een periode van rust! hij wil tijd, dus ik moet geduld hebben. Maar als ik dan alles lees wat hier op de site staat, dan zakt de moed me in de schoenen! Ik heb hem al gezegd dat hij moet leren van zijn leven genieten, want altijd maar werken is niet voor een mens weggelegd. Hij gunt zichzelf het geluk niet, heeft zelfs de arts gezegd en een goede vriend van hem ook! Ik heb het hem als eerste gezegd in het begin van onze stormrelatie, en doordat anderen het hem zegden begint hij het nu ook in te zien. De relatie is eigenlijk gestopt door het feit dat hij even wil tijd nemen om te verwerken.

Vandaag heb ik hem een brief geschreven, met artikelen over tweelingzielen en de relatie en de gevoelens, positieve en negatieve. Ik hoop dat hij er troost in vindt en dat hij inziet dat het niet allemaal door zijn bindingsangst komt! Hij zegt zelf dat dit heel speciaal is en dat hij niet zonder kan! Maar hij is niet spiritueel ingesteld en gelooft wel ergens in zielen en al wat er rond hangt, zoals hij het zelf zegt, maar bewijzen heeft hij niet hé! Dat zijn zijn woorden. Ik weet dat dit misschien een doorbraak gaat zijn die brief, ofwel negatief dat hij gaat zeggen van die is zot! Ofwel gaat hij zeggen van goh veel van het geen hier staat over gevoelens, klopt bij ons! Misschien dat hij wel op zoek gaat op het internet over tweelingzielen. Ik hoop het, en dat hij dan toch mettertijd gaat inzien dat hij nooit meer van mij en ik niet meer van hem verlost ga geraken! Ik doe verder mijn best om te denken zoals hier op de site beschreven staat, loslaten!

Wetende dat dit terug komt, want zo voel ik het ook aan! Maar ja, we zijn ook mensen en allemaal willen we dat wat we nu gevonden hebben en voelen niet meer missen, en liefst nog in dit leven weer ontmoeten hé!