Manon

Het contact tussen mij en mijn tz loopt vrij soepel, ook al zien we elkaar niet veel. Als er contact is persoonlijk/mail is het goed. Daarvoor hebben we wel een relatie gehad. Nu ik geleerd heb om dichter bij mezelf te blijven en geen enkele verwachting koester naar mijn tz, voelt het bij mij goed. Wat ik me afvraag; Op energetisch niveau voel ik dat hij diverse signalen afgeeft, het varieert van getrek, warmte, onrust. Doorgaans kan ik er goed mee overweg. Kan iemand mij vertellen wat de bedoeling is dat ik de gevoelens van mijn tz moet voelen? Kan het zijn dat ik moet leren om me hier van af te sluiten, dat ik me sterker moet maken of wat? Het verschil tussen ons; dat ik gemakkelijker mijn gevoelens kan uiten en zelfvertrouwen heb. Mijn tz heeft een negatief zelfbeeld en zit veel in zijn hoofd ipv zijn hart. Dus het maakt dat hij weinig of geen initiatief neemt omdat hij bang is om afgewezen te worden.

Antwoord 1
Het is een manier van communiceren. Tweelingzielen zoeken steun bij elkaar. Sluit je er NOOIT voor af, want dan sluit je je voor jezelf af en daar word je knap ongelukkig van. Liefde en energie terugsturen is mijn advies. Op enig moment zal jij ook aan je twin gaan trekken, het gaat over en weer. Het is allemaal tijdelijk, gaat vanzelf over. En dan is de ander weer aan de beurt. Waarom is jullie relatie gestopt? Kunnen jullie zo gemakkelijk zonder elkaar? (Wieweet)

Antwoord 2
In elk geval bedankt voor je reactie. Ik geloof wat je zegt betreft het niet voor afsluiten, ik geloof in de binding die wij altijd zullen hebben. Ik negeer het omdat het me niet altijd uitkomt bv in een vergadering op mijn werk of als ik individueel overleg heb, ik bedoel maar. Ik ben ervan overtuigd dat afsluiten nodig is ook voor het proces van je zelf en tz. Ik heb een periode gehad dat ik mijn tz volledig van me afsloot en ieder contact afhield. Na 4 maanden zei een klein stemmetje in mij dat ik even iets van me moest laten horen. Ik heb het opgevolgd. Wat hier uit is gekomen dat hij nu bewust is geworden dat hij me in die 4 maanden enorm heeft gemist, voelde zich niet goed en bang me kwijt te zijn. Nu is het houden van bij hem sterk boven water gekomen en ervan geschrokken dat hij deze gevoelens had voor mij. Nu eindelijk is hij zover om echt iets te doen voor onze ‘relatie’, dan wel in daden. En wat ik eruit geleerd heb, ja ik kan nu zonder hem ook gelukkig zijn. De 4 maanden dat ik het contact heb vermeden is voor mij goed geweest om tot het laatste stukje te komen van mijn eigen geluk. Oja, ik gun hem al het geluk en stuur hem ook die energie. De rollen zijn nu omgedraaid, hij wil er voor gaan en ik ga voor de kleine stapjes. Ik wil mezelf niet meer verliezen in mijn tz. Ik geloof dat ieder zo zijn eigen belevenis heeft, maar realistisch gezien, ga ik voor de harmonie die in mij leeft. Ik ben ook van mening dat hij zonder mij ook een goed leven kan hebben, alleen hij is nog niet zover. Je moet niet vergeten als je tz heel veel in zijn ego zit bv koppigheid, negatief zelfbeeld, willen domineren, heb je nog een hele weg te gaan. We moeten wel realistisch blijven, alvorens ik mijn tz had ontmoet, had ik ook een leven zonder hem.Dat was een prima leven. Nu ik hem heb ontmoet, heb ik mijn lessen eruit gehaald waarvan ik moest leren en nog leer. Mijn logica over de ervaring die ik heb met mijn tz, dat we beiden oudzeer moeten verwerken en dat we geestelijk zelfstandig moeten worden om naast elkaar te kunnen leven zonder verlies van jezelf. Kortom; Op zoek naar de kracht in onszelf. (Manon)