Onbekend
Het valt me op dat mijn twin bij tijden heel ontwijkend kan doen naar mij toe. Gisteren was hij bij me thuis en ik vroeg of hij wilde gaan zitten maar nee, hij ging er meteen weer vandoor. En zo gaat dat heel vaak terwijl hij best tijd heeft. Vaak geeft hij me een paar afscheidszoenen als we elkaar hebben gezien maar de laatste tijd ontwijkt hij ook deze. Ik heb al enkele keren zelf het initiatief genomen en dan doet hij wel mee, maar uit zichzelf niet meer zo snel als eerst. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden. Het doet me pijn dat hij afstand neemt terwijl ik hem zo lief heb. Wat kan de oorzaak hiervan zijn?
Antwoord 1
Persoonlijk denk ik dat hij zich heel bewust is van wat zich tussen jullie voordoet, maar dat het hem beangstigt. Want de manier waarop hij met je omgaat is dubbel. Hij komt wel bij je thuis, wat suggereert dat hij graag in je buurt is. Aan de andere kant ontwijkt hij ieder fysiek contact. Ik denk dat hij heel goed weet hoe de vork in de steel zit, maar hij is er nog niet aan toe om dit te erkennen. Dat is met mijn TZ ook het geval. Ik heb hem zelfs al sinds oktober 2010 niet meer gezien of gesproken en hij reageerde ook niet op de twee berichtjes die ik met lange tussenpozen heb verzonden. Gisteren had ik de mogelijkheid hem te zien, als ik iets eerder had ingelogd op facebook. Ik weet dat het gewoon nog niet het juiste moment is, dus het is goed zoals het nu is. Want ik ben er 100% zeker van dat we elkaar weer zullen ontmoeten en ook ben ik er zeker van dat ‘het gevoel’ er weer zal zijn tussen ons. Zielsliefde is er, dat valt nooit te ontkennen! Beide partijen moeten het echter wel kunnen en willen inzien.. Dan pas kunnen jullie samenzijn. Succes met alles! (Onbekend)
Antwoord 2
Misschien zijn er dingen gebeurd waardoor het contrast tussen zielsniveau en het aardse te groot werd voor je twin en moest hij zich noodgedwongen afsluiten uit zelfbescherming. Je kunt het zien als een plantje of een bloem, die blijft ook niet onuitputtelijk doorgroeien enkel en alleen door er op zielsniveau tegen te praten, uiteindelijk zal het toch een beetje water nodig hebben om door te kunnen blijven leven. Zo kun je ook de liefde tussen twins zien in het aardse denk ik. Toch maar eens goed nadenken wat er in het aardse gebeurd zou kunnen zijn?? (Onbekend)
Antwoord 3
Geen enkele bron is onuitputtelijk als die niet gevoed wordt, uiteindelijk zal hij opdrogen. En als er ook nog eens grote hoeveelheden gif in zijn gestort dan zal er eerst een zuivering moeten plaatsvinden en ik geloof niet dat deze bron een zelfreinigende is. (Onbekend)
Antwoord 4
Hmmm, stof tot nadenken. Antwoord 1 voelt voor mij zoals het nu tussen ons is. Hij is er nog niet aan toe om het te erkennen hoewel hij wel weet wat er tussen ons speelt. Wat betreft de andere antwoorden; ja, ik zie ook wel in dat het geen onuitputtelijke bron is als er op aards niveau niets gebeurt, maar NU, op dit moment kan het gewoonweg nog niet. Ik verlang daar wel naar maar het mag nog niet. Ik kan nu niet uitleggen waarom precies, maar neem van mij aan dat het nog niet de tijd ervoor is. Misschien moet ik hem eens voorzichtig proberen duidelijk te maken dat ik echt wat voor hem voel… (Onbekend)
Antwoord 5
Wat ik nog vergeet (aan antwoord 1) is dat hij me wel aanraakt soms. En ook niet per ongeluk. Even een hand op mijn arm, of zijn voet tegen de mijne.(Onbekend)
Antwoord 6
Net wat antwoord 1 zegt, hij voelt het gevoel maar kent het gevoel niet. Forceer niks. De mijne is bewust van het gevoel tussen ons maar zijn koppigheid heeft de overhand. (Onbekend)
Antwoord 7
Reactie op het laatste antwoord, ik ben ook de vraagsteltster trouwens; ja, jullie hebben gelijk, maar in mijn geval denk ik dat hij het wel degelijk herkent maar niet durft te ERkennen. Dat is nog wat anders. Gisteren troffen we elkaar opnieuw en wat mij steeds weer opvalt is dat wanneer hij wat heeft gedronken, hij het meer onder ogen kan zien dan in nuchtere toestand. Het gekke is dat hij dit mij ook persoonlijk letterlijk in een droom heeft verteld. Hij zei toen dat hij mij erg leuk vindt en verliefd op me is maar dit alleen kan toelaten ‘s avonds (?) en als hij wat gedronken heeft. Tja, wat moet je ermee he? Ik merkte het gisteren ook weer, dan durft hij iets naderbij te komen, maar tegelijkertijd is er altijd toch een bepaalde afstand. Bij het weggaan kreeg ik bijvoorbeeld weer geen knuffel of zoen op mijn wang, gewoon helemaal niets, hij draaide zich om en ging naar binnen. Dat deed veel pijn. (Onbekend)