Onbekend

Beste lezer, Laat ik mezelf voorstellen, ik ben een vrouw die zich al 10 jaar verbonden voelt met een een jongeman die homo is. Ik heb er gedurende die 10 jaar een onafscheidelijke vriendschapsband mee opgebouwd. Telkens wanneer ik een paar dagen, soms één tot 2 weken van hem niets meer hoorde, werd ik depressief en verloor ik telkens een stukje van mezelf. Vorig jaar heeft hij zijn vaderland verlaten voor werk in het buitenland, nl.Turkije. Hij had daar op vakantie geweest en iemand leren kennen. Deze week is hij voor de 1ste maal terug op bezoek bij zijn ouders in België en heeft ook terug contact opgenomen met me. Hij heeft me zelf zijn Turkse vriend voorgesteld. Ik vroeg hem of die persoon nu zijn ware liefde was. Hij zei me dat hij het niet zeker wist. Een duidelijke ja of nee kon hij me niet toevertrouwen. Hij is telkens op zoek naar iets nieuws in zijn rebelse leven. Ik weet wel zeker dat hij het juiste nog niet heeft gevonden. Hij verblijft deze week nog in België en heeft me tot nu toe nog maar 1 maal komen bezoeken mét vriend, dus niet alleen. Vrijdag 26 maart 2010 vier ik mijn verjaardag, en ik ben onzeker of hij iets in petto heeft voor die speciale dag van me. Ik bevind me nu in een crisisperiode. Ik word verscheurd door woede en haat en niet door liefde. Wat moet ik doen ? Deze cruciale week zo maar laten passeren zonder nog van me te laten horen? Of moet ik voor de zoveelste keer weer dat initiatief nemen om nog eens een paar minuten/uren bij mekaar te zijn ? Dat is waar ik naar snak. Kan je me hier een antwoord op geven?

Antwoord
Een moeilijke situatie is dat wel amai! Kijk doe gewoon wat je hartje zegt, je hartje is nooit fout, kijk als jij dat voelt moet hij dat ook voelen, mischien is het gewoon een erg verwarde persoon en is hij homo geworden omdat hij dacht dat hij homo was omdat hij geen geschikte vrouw vond maar volgens mij zit hij nu met het juist zelfde probleem bij de mannen, hij wil zekerheid en is enorme twijfelaar!! Op een dag zal hij beseffen wat het is dat voor hem bestemd is en als jij dat bent zal je dat voelen als hij dat ook begint te beseffen! Probeer er eens subtiel(heel subtiel) met hem over te praten over dat homo zijn en vrouwen en jou, maar wees asjeblieft voorzichtig , forceer niets en geef het zijn tijd. Daarbij elke tijd dat jullie samen kunnen spenderen moet je grijpen hé volgens mij moet je het doen maar alleen jij weet het juiste in je hartje!! Doe wat je hart zegt, wees stil in je hartje en luister aandachtig!!!!! Praat er eens over met iemand die je begrijpt (echt begrijpen bedoel ik hé ) Mij mag je ook contacteren als je wil claudiake1@hotmail.com veel liefs (Claudia)

Antwoord
Je verhaal is duidelijk. Wat ik eruit lees, dat jij de controle wilt hebben op jullie band. Ipv ik wil dit, ik wil dat, heb je geen keus dan dat je het moet loslaten want blijkbaar zit het je niet lekker. Maak duidelijk wat je wilt van hem maar claim hem niet. Het is aan hem of hij aan jouw voorwaarde kan voldoen. Zo niet, zul je los moeten laten (niet afhankelijk zijn van hem).(Onbekend)