Onbekend

Wanneer ik op een feest kom dan kan ik redelijk met de beide benen op de grond blijven, maar zo gauw mijn tweelingziel verschijnt dan is het alsof ik in een andere dimensie kom en merk ik gewoon niets meer van de andere mensen. Ik zie mijn tweelingziel dan ook niet meer als persoon maar meer als een stralend licht. heb er moeite mee om me dan nog sociaal te gedragen naar andere mensen toe, het is alsof je opgetild wordt. raak in de war en wil het liefst alleen nog maar met hem zijn.. terwijl dat niet kan (beiden getrouwd). wil zo graag in ieder geval op een “gewone” manier met iedereen om blijven gaan, maar ik vlucht dan omdat ik het te heftig vind. voel zijn intense liefde door alleen maar in zijn buurt te staan, maar alles raakt mij enorm wat hij zegt, zijn stem, alles,de diepte van zijn ogen.. help hoe kan ik hem toch blijven zien zonder dat alles wazig en tegelijk te intens wordt?

Antwoord
Hoi, dat was een heel verhaal, en volgens mij ook erg veel verwarring. IK weet niet of je er goed aan doet, want eigenlijk voel je je er helemaal niet goed bij, zoals het nu gaat. Je zegt dat er iets gebeurt is waardoor je zo gekwetst bent dat je nu even niet verder kan gaan met hem, op wat voor manier dan ook. Dat kan natuurlijk, maar ik geloof dat als er werkelijk een zielsliefde is, dit ook weer goed kan komen, en dat het eigenlijk niet uitmaakt, daarmee bedoel ik te zeggen dat als 2 mensen zon sterk gevoel voor elkaar hebben, dat overal uit te komen is. Misschien moet je het inderdaad laten rusten, maar waarom vertel je hem niet eerlijk hoe je je voelt en wat je nu ervaart?? het kan niet goed zijn om zoveel verdriet en onzekerheid te beleven, vooral ook omdat de andere partij ook alleen is. Het kan erg heftig zijn, een zielsliefde die de mogelijkheid hebben om toch een relatie te beginnen, waarom werken jullie er niet voor? Je blijft natuurlijk geconfronteerd worden met jezelf en met jou eigen angsten dat geldt natuurlijk ook voor de ander. Maar ik geloof dat je nu aan het stranden bent in jezelf en daardoor heb je geen reflectie meer en raak je zo in de war. Misschien toch mooi om wel contact op te nemen, al is het maar om het uit te praten, als je daar aan toe bent, zo niet laat het dan rusten. Maar dan moet je het ook echt los laten denk ik, want zo doe je jezelf tekort en ook de liefde die je voelt. Laat je niet leiden door je verstand, want die doet weinigs goed in zo iets gevoelsmatigs. Probeer naar je hart te luisteren, en het goede gevoel te behouden. Ik hoop voor je dat je uit je verwarring komt, daarvoor is dit alles veel te mooi, veel succes, liefs(Onbekend)

Antwoord
Vind het zo jammer, dat wij zo menselijk zijn, dat we allemaal een relatie willen met onze twin! Het heeft juist onze vriendschap verpest! Wij wilden ook liever beide, onze band en onze partners, maar ja het is ook zo intens, dat we daar om mee moeten leren gaan. Hoop dat je een weg vind!(Onbekend)

Antwoord
Hoi , ja ik was vergeten te vertellen dat wij beiden getrouwd zijn en dus niet echt met elkaar praten, alleen oogcontact en in gezelschap met veel mensen om ons heen. en zo gaat dat al jaren!! We kunnen er dus ook niet echt aan werken…(Onbekend)

Antwoord
Hoe je hiermee om kan gaan, door te leren dicht bij je zelf te blijven en je niet te focussen op je tweelingziel maar in alle kalmte bij je gevoel te blijven. Er zijn mensen bij niet niet persé een relatie willen met hun twin omdat ze in alle beheersdheid bij zichzelf blijven. Leer het verschil tussen ego en liefde.(Onbekend)