Onbekend

Wat is het doel van zo’n intense liefde mogen voelen, als het daarna weer afgenomen wordt, wetende dat je iets dergelijks nooit meer zal vinden. Het doet me altijd denken aan een regel uit het lied “Verwarrend bestaan” uit de Aida: één moment geluk en dan zeggen geef terug. Wat is het doel hiervan? Begrijpen doe ik het allerminst. Waarom iemand laten proeven van de ultieme liefde, om het weer te laten verdwijnen, alsof het nooit is geweest… Het enige dat blijft is de pijn… en een enorme leegte in mezelf, omdat ik niet meer compleet ben.

AntwoordJij bent zelf de ware liefde. En die heeft hij bij jou wakker geschud. Daarna kom je beide in een transformatie proces,en het is maar de vraag of dat je elkaar dan bij kan houden. Als de eén sneller is,dan zul je elkaar toch los moeten laten. Want anders maak je jezelf en elkaar niet gelukkig. Die Geestelijke verbinding blijft.(Onbekend)

Antwoord
Afhankelijk zijn van elkaar,omdat je dan niet kompleet bent is niet goed. je moet beide on-afhankelijk kunnen zijn van elkaar. Elkaar vrij laten. Dan ervaar je des te meer wat zielsliefde betekent.en wat de ander voor jou betekent. z,on soort liefde vind je nooit meer,dus jullie zullen altijd een band blijven houden.Al ben je niet meer bij elkaar.(Juul)

Antwoord
Beste… ook ik schreeuwde deze vraag naar het bestaan. Elke cel in mijn lijf deed pijn, mijn lijden was groot.Zo ook mijn woede. Woest was ik. Genaaid voelde ik mij, ronduit besodemieterd. Als mijn leven nu over rozen was gegaan…maar ook dat niet. Geknokt heb ik, voor elk beetje geluk, keihard gewerkt voor een beetje gemoedsrust. Ik had het ondertussen wel verdiend vond ik, om gelukkig te zijn. Dat laatste vind ik nog steeds. Antwoord op mijn “waarom”-vraag heb ik zelf niet gevonden en ook jou kan ik hier geen antwoord op bieden. Ik hoop dat je je ondertussen een beetje beter bent gaan voelen. Nog niet zo lang geleden kreeg ik in de gaten dat ik voor mijzelf in ieder geval 1 ding niet goed deed: in mijn woede verwierp ik heel mijn huidige bestaan. En dat is niet handig. Ik zou best nog wel wat dingen anders willen zien in mijn leven. Graag zelfs. Maar het is wel MIJN leven en om te komen waar ik nu ben heb ik hard gewerkt. Verwens ik mijn leven, doe ik ook mijzelf tekort. Laat ik eerlijk zijn, deze liefde was voor mij een geschenk, geen verdienste. Het was niks dat ik met rechte het ‘mijne’ kan noemen. En voor de combinatie van die twee, begin ik ondertussen het hoofd te buigen. Ik heb ondertussen al geleerd, dat wat het leven mij voorschotelt om uit te leren, dit lang niet altijd overeenkomt met, wat ik mij wens. Maar ik heb wel geleerd deze lessen op te pakken, de een wat makkelijker dan de ander. Op een of andere manier zit het trucje hem toch in een stuk aanvaarding, maar ik kan jou niet leren hoe dat moet. Dat kan alleen jijzelf. Ik wens je het beste.(Juul)