R.

Voorafgaand een inleiding; Zeven jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet die toch wel een speciaal plekje bij mij heeft veroverd. Ik kwam haar tegen in mijn ouderlijk huis, zij is de dochter van mijn moeder dr vriend. Bij de eerste ontmoeting zag ik haar en stelde me gewoon voor, verder niets bijzonders. Op den duur leerde we elkaar beter kennen en kwam ik regelmatig bij haar thuis, alwaar het altijd erg gezellig was. Wat me wel opviel was dat we veel met elkaar spraken over van alles en nog wat, en elkaar erg goed aanvoelden echter was het spirituele een gespreksonderwerp wat bleef terug keren, zelfs op de dag van vandaag nog. Mede door het spirituele konden we het erg goed met elkaar vinden maar ook buiten het spirituele om hebben we vele overeenkomsten. In eerste instantie gaf ik daar niet veel aandacht aan, ik dacht gewoon dat ze iemand was waarmee ik het goed kon vinden. Maar op den duur zag je steeds meer overeenkomsten en dit werd ook door andere personen opgemerkt, ik weet nog goed we gingen naar een paranormale beurs en werden door een man aangesproken met de vraag of wij een stelletje waren, waarop we beide lachend zeiden van NEE… verder geen aandacht meer aan geschonken en we gingen verder. Een tijdje later waren we op een markt, werd ons weer de zelfde vraag gesteld of we een stelletje waren, waarop we weer het zelfde antwoorden… wederom geen aandacht aan geschonken totdat we weer op een paranormale beurs waren en waarop een vrouw vroeg of wij een stelletje waren, wederom zeiden we beiden weer van NEE…. waarop die vrouw zei van misschien komt dat dan nog. Vanaf die dag zijn we eens gaan nadenken waarom men denkt dat wij een stel zijn, en denk ook wel dat ik vanaf die dag wat meer voor haar ben gaan voelen. Echter durfde ik deze gevoelens niet gelijk te tonen dit omdat ik bang was voor afwijzing en zo ook dat ik bang was dat onze vriendschap voorbij zou zijn. Heb dit gevoel dus ook erg lang voor me gehouden. Tot aan anderhalf jaar geleden heb ik openlijk mijn gevoel naar haar geuit, tevens was er van haar kant ook een sterke aantrekkingskracht aanwezig en wilde ze ook graag bij mij zijn maar ze kon niet zeggen of het echte liefde was wat ze voelde. Door onze vele gesprekken op spiritueel gebied was mede hierdoor mijn uiting omtrent mijn gevoelens richting haar voor ons beide wel een heftige ervaring omdat we beide ervan overtuigd zijn elkaar in een vorig leven te hebben gekend, en dat we in dit leven elkaar terug hebben gevonden, en beide weer nieuwe dingen leren. Tevens zijn we ons er van bewust als we samen een relatie zouden beginnen dat we weten dat dat helemaal perrfect zou verlopen. Daar zijn we beide van overtuigd. Het probleem is echter dat we niet echt de kans hebben gehad om wat met elkaar te gaan beginnen, in de tijd dat ik mn gevoelens toonde had zij al een partner, en ik zelf werkte over en had eigenlijk geen tijd voor een relatie, hoe graag ik dat ook had gewild.
Inmiddels heb ik een nieuwe baan dichter bij huis en zie haar nu bijna dagelijks en de gevoelens beginnen weer op te spelen, mede omdat ze nu vrijgezel is. Ik zal eerlijk zeggen ik sta te popelen om iets met haar te beginnen maar aan de andere kant ook bang om weer mn gevoelens naar haar te uiten. Dit omdat de vorige keer best wel een heftige beleving was. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen. Vandaar mijn vraag of het verstandig is om mijn gevoel wederom te uiten? Of komen tweelingzielen toch wel samen? We weten diep van binnen eigenlijk dat we bij elkaar horen maar op de een of andere manier komen we niet bij elkaar er komt steeds wel wat tussen.

Antwoord
Prachtig om te lezen! Drie keer is scheepsrecht. Erg mooi dat mensen jullie als stelletje zien! Ik heb ‘echte’ stellen gezien die niets met elkaar hebben. Heel boeiend om naar te kijken. Nu jullie beiden vrij zijn zou ik geen moment wachten je gevoel te uiten. Je verliest er niets mee. De ander weet wat er in je omgaat. Een antwoord zal duidelijkheid geven. Ik denk dat veel mensen onnodig om elkaar heen draaien, helemaal vanzelf vindt een ontmoeting niet plaats. Daarentegen denk ik dat jullie elkaar blijven aantrekken en dat er ook iets ongeplands spontaans kan gebeuren. Geniet ervan!(Onbekend)

Antwoord
Ik vind het een mooi verhaal, ze hebben ons; mijn zielsliefde en mij ook meerdere malen gevraagd of wij een stelletje waren, of ze dachten dat we getrouwd waren terwijl we op dat moment wel af en toe contact samen hadden maar geen relatie omdat het allemaal veel te gevoelig lag.(Onbekend)

Antwoord
Even een tip aan R. Ik zou niks forceren, gewoon rustig aan doen,als de tijd er is, komen jullie echt wel bij elkaar. Zielsliefde betekent dat je eerst door veel hindernissen heen moet. De engeltje “boven” hebben het maar druk, een dagtaak, om alle zielsliefdes uit elkaar te houden.(Onbekend)