Daan

Ik heb hier al eerder een vraag neergezet, maar waarom blijft hij toch zo in mijn hart en ziel zitten, het loslaten probeer ik maar het gaat me niet makkelijk af, het lijkt wel of ik hem dag en nacht bij me voel, en dan dat telepathisch gedoe, pfff soms bel ik hem om hem iets te vertellen en dan is hij precies daar op die plaats en dan is hij bezig met waar ik over wil praten, raar maar waar. En zoals vanmiddag moest ik iets bij hem ophalen wat ik nog bij hem had staan, en dan die magnetische kracht tussen ons… pfffff niet normaal, maar waarom `zet hij zichzelf daar zo tussen waarom gaat hij daar niet in mee ik zie dat hij moeite heeft om afstand te nemen van ons, en toch doet hij zo zijn best om die afstand tussen ons te zetten, waar is hij toch zo bang voor, als ik hem vraag durft hij me niet aan te kijken, en nog steeds voelen we ons een samen, als we elkaar zien en ook als we elkaar niet zien, als ik hem vraag om hier te komen lijkt het wel of hij niet durft en! of hij bang is, ja ik wil het zo graag over ons heen laten komen maar hij durft het niet, waarom niet dat is mijn vraag waar is hij toch zo bang voor, hij weet dat onze zielen samen 1 zijn waarom wil hij die toch apart houden.

Antwoord
Volgens mij is de hier bedoelde liefde een “hogere octaaf” van de gewone huis-tuin en keuken relatie, waarin je mag leren elkaar te dienen en te steunen terwijl je egoisme nog danig in de weg zit. En die hogere octaaf van liefde in een (harmonieuze) relatie beleven is pas mogelijk als je allebei emotioneel volwassen bent, je egoisme in allerlei vormen tot op zekere hoogte hebt overwonnen. Je vraagt je af waarom hij zich niet durft verliezen in jullie liefde? Het is mogelijk dat hij nog niet voldoende “zelf iemand geworden is”. Het zou ook kunnen, dat dit voor jullie allebei geldt. Het zou zelfs kunnen dat dit vooral voor jou geldt, en dat hij dat instinctief aanvoelt. Volgens mij zijn relaties tussen hoe noemen jullie dat, zielsliefdes? onmogelijk als je niet allebei persoonlijk in balans bent. Juist omdat alles in je wordt versterkt, omdat je aangesloten raakt op een soort kosmische accu (Liefde), door die liefde tussen jullie tweeen. Dus raakt alles vergroot, vers! terkt, zowel het genoegen als de nog niet doorgewerkte emoties, trauma’s etc. Je kunt de hemel pas dragen als je de hel ook hebt leren verdragen! Nogmaals heel veel sterkte toegewenst!(Simone)

Antwoord
Die vraag heb ik mij ook vaak gesteld, maar ik merk ook dat mijn eigen ontwikkeling er nog net niet ver genoeg in is, moet toch nog eerst iets goed afsluiten,onderzoeken om verder te kunnen. om er helemaal klaar voor te zijn. ook merk ik aan twin dat hij er nog niet helemaal is. dus ja maar weer verder ontwikkelen en zoeken , toch denk ik dat je niet alles alleen hoeft te doen, dat je ook stukjes samen mag doen, elkaar steunen. je kan elkaar daarin toch ook helpen! op het moment ben ik heel erg op zoek naar oplossingen buiten mij, wil een partner(ja wie niet?) maar moet goed kijken of ik een , wat ik laatst las op deze site, luxe hotelkamer wil of een thuis. het antwoord weet ik al, maar als dat thuis voor mij gesloten blijft, is dan die hotelkamer nog een optie? of ga ik maar gewoon helemaal voor mezelf en ben ik alleen en bij mezelf thuis!? en komt dat thuis bij elkaar misschien ooit, binnenkort, uiteindelijk..liefs!(Onbekend)