P0258. Een illusie

Onbekend

Soms ben ik sterk
weet hoe ik zou moeten zijn,
denk te kunnen leven
zonder ego en pijn.

En soms, zoals nu
voel ik toch weer die pijn,
en wil ik maar één ding ..
en dat is bij jou zijn.

Iedere dag weer ….
geen seconde uit mijn hoofd,
jij heb mij toen
van mijn hart beroofd.

Soms wil ik het terug ….
terug naar mijn oude leven,
omdat het te zwaar is,
en wil ik niet meer zweven.

Gewoon doen alsof
is toch veel minder zwaar,
een illusie ….
kunnen leven in liefde
is dat allemaal wel waar?

Maar diep in mijn hart zit jij
en dat voelt zo fijn,
en dan ga ik ervoor,
vertrouw ik erop,
dat wij ooit in dit leven
wel samen mogen zijn!