Onbekend

Je hebt een zielsliefde ontmoet was jouw leven voorheen beter of slechter.Als het slechter is wat heeft het dan kapot gemaakt.Je hebt toch zelf bewust de controle over je gedachtes dus je kan creeren wat je zelf wilt. Met de tijd kom je zo ver dat dat kan en dat degene niet meer in jou hoofd is maar op de achtergrond. En dan kijk je er heel anders na. En dan nog heb je de bewuste keuze ga ik er in mee of laat ik het los.

Antwoord 1
Ik ken mijn tweelingziel dus niet in het aardse contact,(of tot nu toe)maar ken ze dus wel,op de één of andere manier,maar ik moet zeggen dat het mijn leven nadien wel beter heeft gemaakt,al mis ik haar wel veel en regelmatig, maar mijn leven is er wel drastisch door veranderd,maar wel op een positieve manier,mijn spiritualiteit,en paranormale gaven zijn sindsdien veel beter geworden,en zijn naar een hoger niveau getild,ook mijn intuitie bv naar andere mensen toe,ze heeft me ergens geholpen zelfs,bepaalde mensen niet meer zo snel te vertrouwen,echt waar…wat heel nuttig was na alles wat er voordien allemaal gebeurde in mijn leven.grtjs(Onbekend)

Antwoord 2
Een zielsliefde kan je leven niet kapot maken. Je bent zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je in je leven maakt.We krijgen door een zielsliefde juist inzichten over ons leven en je komt meteen in een zelfontwikkelingsproces. Een zielsliefde kan wel bepaalde keuzes maken uit angst waardoor de “wachtende” veel pijn krijgt. Dit hoort bij het stukje proces van de “wegloper” die zo weer inzage in zichzelf krijgt om verder te kunnen ontwikkelen. Gr. (Alicia S)

Antwoord 3
Veel wordt opgedrongen, door lui die eigelijk zelf de opgedrongen lessen zouden moeten leren, zouden moeten dienen bovendien. Blijf zuiver in je contacten en bemoei je zo min mogelijk met andermans zaken is mijn tip.(Onbekend)

Antwoord 4
Het valt voor mij niet mee om los te laten. Om slechter, beter te maken. De ‘ wegloper’ ervaart ook pijn. Ik kan het weten, omdat ik zelf al jaren een wegloper ben. De wegloper moet eerst over al zijn angsten heen en leren om mensen niet in hokjes te plaatsen. Het hebben van een TZ is geen keuze maar het is mij gegeven en ik moet er tevreden mee zijn. Welke leeftijd dan ook, welke kleur dan ook, welk uiterlijk dan ook, welke religie dan ook, welke karaktereigenschappen dan ook. En dat valt niet mee.Het vervelende is, dat als ik het tegenwerk, de pijn en angst 3x zo hard terug komt. Dus, uiteindelijk zal ik buigen en ik hoop dat we dan vrienden kunnen zijn. Maar deze liefde is zo sterk, dat ik misschien wel zou moeten buigen voor alles wat met liefde te maken heeft tussen man en vrouw. Nu gaat het beter. Beter, in mezelf terug te vinden, te voelen en beleven. Bewust worden en te beseffen wat voor mij waardevol is. Soms is het alsof ik door de modder loop, waarbij ik probeer om niet in een kuil van drijfzand te stappen. Soms word ik zo moe van mezelf.(Onbekend)