Onbekend
Sommigen zeggen dat tweelingzielen erg op elkaar lijken qua karakter e.d., sommigen zeggen dat ze elkaar juist in alles aanvullen. Mijn idee: tweelingzielen lijken qua bewustzijn ALTIJD op elkaar, maar omdat ze dingen in verschillende volgorde leren líjkt dat soms niet zo te zijn. Stel, Jantje en Pietje zijn tweelingzielen. Jantje leert eerst A en Pietje leert B. Op dat moment lijken ze totaal verschillend! Maar als op een gegeven moment zowel Jantje als Pietje A én B hebben geleerd, blijkt dat ze op precies dezelfde manier A en B hebben geleerd en daarin dus heel erg op elkaar lijken. Dus hoe meer ze geleerd hebben, hoe groter de kans dat ze in veel dingen ZICHTBAAR op elkaar lijken. Dus hoe verder in hun ontwikkeling door vele levens, hoe duidelijker (ook voor elkaar) wordt dat ze tweelingzielen zijn. Ik geloof er ook niet in dat de een de mannelijke component is en de ander de vrouwelijke. Wat is mannelijk en wat is vrouwelijk? Vrouwelijk en mannelijk bestaan uiteindelijk niet, dat is alleen een illusionaire vorm waaraan mensen zich tijdens een groeiproces vastklampen, zoals ze zich aan zovele indelingen vastklampen die uiteindelijk niet wezenlijk blijken te bestaan. Zelfs de indeling in tweelingzielen is natuurlijk maar tijdelijk ;), zo denk ik er tenminste over… eerst is die geborgenheid in tweetallen nodig, maar uiteindelijk levert ook die indeling weer ballast op die een ziel op een gegeven moment overboord wil gooien. Uiteindelijk is ALLES precies dezelfde geborgenheid. Maar dan zijn we heel wat jaartjes verder, eerst nog even genieten van deze fase 😉
Antwoord 1
Ik deel je mening dat tz-en altijd op elkaar lijken qua bewustzijn en energie imprint en dat ze de dingen in verschillende volgorde leren. Daardoor kunnen ze heel verschillend lijken. Ik denk ook dat naarmate de levens vorderen, ze elkaar makkelijker herkennen, als een soort thuiskomen bij elkaar. Maar dat herkennen gaat niet altijd gelijk op. Ik heb zelf mijn tz wel herkend en hij mij op bewust niveau niet en op zielsniveau wel (weet ik door dingen die hij gezegd heeft). Er sijpelt steeds meer bewustzijn van mij als zijn andere helft door bij hem en hij heeft het er moeilijk mee. Hij rent weg, stoot me af, trekt me dan weer aan, is dan lief en dan weer kil en afstandelijk. Ik merk dat naarmate ik er langer in zit, ik steeds sneller herstel van een aanval van afstandelijkheid van zijn kant. Ik kan me er sneller overheen zetten waar dit me vroeger dagen kostte. En ik zie bijna op hetzelfde moment wat er achter zit aan gevoelens en gedachten bij hem. Ik kan hem niet helpen, behalve door zelf stevig in mijn schoenen te staan en hem liefdevol te benaderen en liefde naar hem te sturen in gedachten. Het werkt wel vice versa, want vorige week zat ik heel erg in een dip over iets en kon wel huilen (had met het hele tz gebeuren niets te maken overigens) en juist op dat moment belde hij me en vroeg of ik bij hem wilde komen eten. Mijn humeur sloeg meteen om en ik was zo blij. Dus het werkt van twee kanten, alleen bij mij al een stuk bewuster dan bij hem. Wat betreft verschillen; wij zijn in haast alles elkaars tegenpolen, onze levens zijn compleet tegengesteld aan elkaar, en ons uiterlijk ook. Maar we denken hetzelfde, zijn beiden heel gevoelig en intuitief. En dat is de basis van waaruit alles langzaam naar elkaar toe trekt… (Onbekend)