Onbekend
Ken mijn twin al een paar jaartjes en nu zag ik hem bijna een week geleden in de verte en toen hij mij zag draaide hij zich om en verdween om de hoek, zou die dat doen omdat ie mij niet wil? Of zou hij mij juist heel graag wel willen zien maar…ik vind het niet erg want als ik hem in de verte heb gezien is dat al weer even heel fijn eigenlijk hartstikke grappig en lief, dat ie omdraait, zou hij dan gewoon wat vergeten hebben of zou ik hem zenuwachtig maken? mijn intuïtie zegt het laatste, want ja ik wil ook wel eens dwaas reageren doe ik net alsof ik hem niet zie, al zou er een oceaan tussen ons zitten of een hele drukke weg, ik voel/zie hem toch wel..gek hè? kan je hem ff spreken, doe ik zo.. doen jullie ook wel eens zo gek?
Antwoord 1
Herkenbaar wel. Niet dat ik wegloop als ik hem zie, en hij ook niet. Maar wel dat ik soms dichtklap als hij bij me is en we met elkaar praten. Normaal ben ik behoorlijk ad rem maar bij hem vaak niet. Dan denk ik achteraf aan wat ik allemaal had moeten zeggen en baal ik ervan. Hij weet niet half hoe grappig ik ben (geintje). Eten in zijn nabijheid lukt ook niet zo, ik heb gewoon geen honger meer zodra ik hem zie, van verliefdheid. (Onbekend)
Antwoord 2
Ik herken het wel, zeker van de kant van mijn twin, hij ontloopt me steeds vaker. Wij gaan steeds gekker doen, naarmate we meer van elkaar weten. Daar waar we “vroeger” elkaar diep in de ogen keken lopen we elkaar nu straal voorbij. Maar ik zie hem, overal en altijd. Wat ik zelf moeilijk vind is dat hij mij in het aardse altijd heeft afgewezen, zoveel boosheid, dat is nooit rechtgezet en goed afgerond. En zelfs als je het begrijpt, dan toch “durf” je op een gegeven moment iemand ook niet meer echt onbevangen aan te kijken, dus dan wend je je hoofd maar af. Je voelt je kwetsbaar tussen andere mensen, het liefst zou je gewoon in gesprek gaan met elkaar. Wat bij ons ook speelt is dat ik altijd open en kwetsbaar ben geweest en dus ook nooit moeite had met gesprekken, ik had immers niets te verbergen. Mijn twin daarentegen verborg zich altijd achter zijn muurtjes en kon me daarom met een pokerface gedag zeggen, hij dacht dat ik het toch niet wist van zijn gevoelens. Naarmate ik meer van hem te weten kom gaat hij zich steeds kwetsbaarder voelen in mijn buurt en dan is het veiliger om maar heel ver bij mij vandaan te blijven. En ik zou zo ongelooflijk graag, al was het maar voor 1 keer, samen willen praten, om de spanning er vanaf te halen, maar hij is nog niet zover. We moeten nog een tijdje samen door 1 deur dus ik hoop wel op een opening, en als er ooit een dag komt dat we elkaar niet meer zullen tegen komen ? …… die komt er niet want daar wil ik niet eens aan denken. (Victoria)
Antwoord 3
Neen die fase hebben we dit leven nooit gehad. Ik ben wel voor het eerst langs zijn huis gegaan pas geleden en er was zo te zien niemand thuis, hij woont in een andere stad. Het was voor het eerst sinds onze kennismaking 3 jaar geleden dat ik dat deed. Ik had die nacht daarna de prettigste droom die ik ooit gehad heb,dus dat is een goed teken.Ik verbeeldde mij ook dat hij mijn energie daar kon voelen na thuiskomst. (Wieweet)
Antwoord 4
Antwoord 3, dat heb ik ook eens gedaan, ben in de auto gestapt en langs zijn huis gereden toen ik zeker wist dat hij niet thuis was…ik wilde zo graag even zijn waar hij die morgen nog geweest was. Elkaar ontlopen doen wij niet, maar ik merk dat hij zich soms ongemakkelijk bij me voelt omdat ik veel van hem weet zonder dat hij dit verteld heeft. (Onbekend)
Antwoord 5
Antw3 en 4, jeetje dat jullie dat durven! zulke dingen durf ik echt niet, veel te bang dat ik betrapt word :-). Ik moet wel soms in de woonplaats van mijn twin zijn voor iets anders en dan denk ik altijd, hoop niet dat ik hem tegenkom, straks denkt hij nog dat ik hem bespioneer, en je gelooft het niet maar bijna altijd kom ik hem dan toch tegen hahaha. Gisteren nog, we botsten bijna met de auto’s tegen elkaar, hij keek idd strak voor zich uit maar ik weet zeker dat hij me zag en ik lig dan dubbel van het lachen in de auto en denk “jullie fixen het elke keer weer daarboven” om ons exact op juiste moment op de juiste plek te krijgen.(Victoria)
Antwoord 6
Ja antwoord 5 dat durf ik zomaar maar ik rij er niet heel erg voor om haha. Het is ook een test voor mezelf. Er was niemand thuis en ik voelde er niks bij. Als hij er was geweest dan reageert mijn kundalini-energie ogenblikkelijk (kriebeltjes in mijn hoofd net onder de schedel beurtelings naar de linker-en rechterhersenhelft), en de hartchakra ook. Die nacht maakte hij me steeds wakker (energetisch) en liet me voelen dat hij verschrikkelijk blij was dat ik langsgeweest was. Wonderlijk. (Wieweet)
Antwoord 7
Antwoord 5, Daar is niets aan te durven in mijn geval. Ik weet precies wanneer hij niet thuis is, dus dan kan ik rustig langs zijn huis rijden. Ik heb nog wel gekkere dingen gedaan uit naam der liefde. Toen zijn jasje hier eens aan de kapstok hing en hij even weg was, heb ik aan zijn jasje geroken om even heel dicht bij hem te zijn. Idioot misschien, maar ik herinner me de geur nog steeds. Verder heb ik weleens een glas achtergehouden waaruit hij gedronken had en een tijdje bewaard. Zijn lippen waren er nog op te zien….ik weet het, ben een beetje gek. (Onbekend)