Onbekend
Wat mij hier opvalt is dat iedereen het altijd maar heeft over het diepe vertrouwen, en het hoogste en mooiste gevoel, gevoel van verbondenheid en samensmelting. Ik kan niet anders zeggen dat ik datzelfde ervaar, maar ik kan mijn diepe verdriet en leegte ook niet ontkennen. We doen allemaal alsof het zo hoort te zijn, als we niet bij elkaar komen, dat we nog wat te leren hebben, over onszelf, over de ander en de wereld om ons heen. ik kan er niet omheen dat het mij ook diep verdriet doet en ik mij dikwijls leeg voel. Dat ik verder ben gegaan, maar het tot nu toe niet heb kunnen vinden, dat de eenzaamheid mij soms aanvliegt!! Hoe diep ik van hem hou en geen keuze kan maken tot een ander, dat daarmee mijn dromen over een gezin en misschien een kind steeds verder van mij af zijn komen te staan. Dat dit alles mij misschien dichterbij de kern van mijn ziel brengt, maar wel prijs kost. het is een verrijking maar ook een groot verlies, dat je een hele mooie spirituele samensmelting kan meemaken en ook weer moet loslaten. Zijn jullie niet boos en gefrustreerd dat het leven zon spelletje met jullie speelt? En geloof me ik ben al een aardig tijdje op weg en ken hem al een tijd, maar niets komt werkelijk overheen met het gevoel dat ik met hem beleef. Het is steeds opnieuw in een diepere laag, verdriet tegenkomen en weer loslaten, en dat noemen we dan het ego, maar als we achterom kijken willen we dan niet diep in ons hart het liefste bij diegene zijn?? ook al is het niet zo, dat verlies gaat niet over, tenminste niet bij mij…. Tuurlijk zijn er dagen dat het me lukt, andere afleidingen en zelfs geluk, maar zelfs op die momenten had ik het nog het liefst met hem willen delen. Er is altijd iets wat aan die liefde wilt vasthouden, wat niet anders kan, ik kan daar niet omheen. Heb ik dan zo’n groot ego? of is het die liefde, en mijn allerdiepste gevoel van houden van? die mij mijn hoofd doet laten buigen en volgt? Ik kan niet wachten ( maar moet wel) totdat ik werkelijk samen kan smelten tot we werkelijk voorbij deze wereld zijn en er geen plaats meer is voor een hij en ik, maar een wij, en nooit meer terughoef naar individualiteit!! Zoals God man een vrouw heeft geschapen om zichzelf en hun samen te ervaren, terug naar de oerknal en alles weer herenigd kan zijn!! Verder mijn respect, zielsliefde is topsport!
Antwoord
Je gevoel begrijp ik helemaal, het doet zeer als je niet bij elkaar bent, en het doet zeer als je na heeeel lange tijd ,met vallen en opstaan, met loslaten en aantrekken, toch nog merkt dat het te moeilijk is, dat er teveel obstakels zijn. dat je als je voor elkaar kiest toch mensen daardoor ongelukkig zijn/worden en dan komt er wéér de vraag mag je dat wel doen ? of moet je maar genoegen nemen met een spirituele energetische band na de samensmelting ? omdat die een echt bij elkaar komen misschien wel overstijgt..dat maakt een fysieke relatie misschien niet meer nodig, dus blijf je weer op afstand? ..of kun je dat oplossen door een close liefdes/vriendschapsband ? heb heel lang gedacht dit is het . ik voel me zo af en toe ook verschrikkelijk opstandig en wou dat ik wist wat ik moet doen. volgens mij is het geen ego, maar gewoon liefdesverdriet omdat je niet bij elkaar kunt zijn..maar begin wel te voelen dat we altijd bij elkaar zijn, dat geeft me langzamerhand wel ! meer rust en ja ook ik denk wel eens ; nou ben ik uitgeleerd, ik heb het wel gehad, nou is het genoeg en wil ik geen verdriet meer hebben en wil ik dat mijn leven weer gewoon gezellig is net als bij al die andere mensen en toch ben ik blij dat ik dit meemaak omdat het mij de ogen geopend heeft, en mij nog meer open laat staan voor anderen en mij sterker heeft gemaakt, wilskrachtiger, zelfstandiger..en geluk je moet er zelf voor kiezen waar je je goed bij voelt en waar niet en dat kun je niet bouwen op het ongeluk van een ander..maar of je ooit nog weer helemaal gelukkig wordt? zonder je twin ? misschien toch een andere vorm van met en bij elkaar zijn, want loslaten van je twin dat gaat je nooit lukken..kijk en leer hoe je daar een invulling voor kunt vinden, ik zoek ook en hoop dat mijn twin weer in mijn leven komt, op wat voor manier dan ook. want dit is ook niks.(Onbekend)
Antwoord
Ja het is topsport,absoluut.Je zit in de hoogste regionen. Wereldklasse. Topsport bedrijven vereist een bepaalde instelling.Ik ken topsporters wiens broer of zus het nog een stuk beter deed in dezelfde sport maar die het mentaal niet op konden brengen. Zo is het ook in de liefde.Kijk om je heen,mensen zijn zo aanhankelijk,zo verschrikkelijk niet heel van zichzelf (topsporters ook hoor), dat je denkt :daar gaan nog wel een aantal levens overheen.,voordat ze heel van zichzelf zijn. Want dat is het allerbelangrijkste,om zelf heel te worden. Daar staat of valt iemands verdriet mee.Ik denk niet dat dat met egoisme te maken heeft.Misschien heb ik relatief makkelijk praten want ik heb 15 jaar een soulmate om me heen gehad die mij het een en ander over spiritualiteit bijgebracht heeft. Maar daarvoor was ik ook al heel. En dan is het verdriet minder erg. Is het beter te relativeren.Ook heb ik mijn tweelingziel energetisch de eerste 6 jaar van mijn leven bij me gehad. Ik ben ! eraan gewend,al kan ik mij voorstellen dat iemand er nooit aan went,aan het gemis.Het is ook wel een spannend boek,waarbij je steeds denkt:hoe gaat dat aflopen?Veel spannender dan een gewone relatie toch? Zijn er geen voortekenen dat jullie bij elkaar komen?Zoals iemands overlijden van tevoren wordt aangekondigd.Er komt niets op je pad wat je niet aankunt, op de weg daar naartoe,de twin wordt anders niet in ons leven gebracht.En leef je ook werkelijk als een topsporter? Tamelijk ascetisch hoor.Die zijn er ook dag en nacht mee bezig om af te zien.We willen altijd maar gemak,alles in de maatschappij is erop ingesteld.Daarom betalen we die topsporters ook zoveel,omdat we: A willen zien wat afzien en opoffering is. En B omdat zij in het moment blijven,geen fight-or –flight-reakties mogen vertonen.Als we niet geleerd hebben om met ongemak om te kunnen gaan, pas dan worden we zo met onszelf en onze emoties geconfronteerd,niet omdat we de twin zo moeten missen. (Onbekend)
Antwoord
Je schrijft ; ik kan niet wachten (maar moet wel) . waarom moet je wachten dan? wat houdt je tegen? denk je dat dit bestemd is voor na dit leven? of moet/kan je er nu iets mee doen? (Onbekend)
Antwoord
Ik denk niet dat het leven een spelletje met ons speelt. Ik denk dat het karma is, dingen die uit vorige levens opgestapeld, in dit leven terechtgekomen zijn.Misschien hebben we zèlf ooit in een vorig leven een spelletje met het leven gespeeld (bijv. misbruik van onze macht gemaakt) en komt dat nu in dat eindeloze getwijfel en twingedoe tot uiting en ja, moeten we dat karma uitwerken/uitzitten,net zolang tot het allemaal ingelost is. Ik kan niet boos worden op het leven. Ik zie mijzelf ook niet als slachtoffer. Er gebeurt in mijn leven niets voor niets. (Onbekend)
Antwoord
Aan de laatste schrijver; ik denk dat je karma sneller oplost als je sommige dingen van je af laat glijden, dan is het weg;dat is niet mensen boven je zetten;ego ; dat is slim. die mensen moeten zelf hun ego ontdekken, dan lost dat gedrag op; dat is al pijnlijk genoeg. wie ben ik om ze daarop te wijzen? ik ga ervanuit dat die mensen slim genoeg zijn om daar s zelf achter te komen. ik voel me ook niet beter slechter dan ze; ze volgen gewoon hun weg en ik de mijne.ik heb mijn (ego)problemen om aan te werken. ondertussen kan ik me bezig houden met de dingen die mij boeien; mensen die ik liefheb . als er nog wat op te lossen is komt dat vanzelf . voor alles is een tiet. aan de vraagstellster; laat je bij dit soort belangrijke beslissingen nooit onder druk zetten. (Onbekend)
Reactie
bedankt voor de lieve reacties en verschillende manieren van reacties, dat schept weer perspectieven!! Moet zeggen dat op het moment dat ik dit verhaal schreef het even niet meer zag zitten, en mij goed bewust was van van diepste gevoelens van verdriet. Mijn twin heeft een relatie en daarin zijn ook kinderen in het spel, ik begrijp goed dat hij zijn kinderen en zijn vriendin ( van wie hij ook houd) geen pijn wil doen. Het is dan ook nog niet de tijd voor ons, hij moet het eerst afronden, en ik heb ook tijd nodig om onafhankelijk te worden zij het met veel vallen en opstaan. Zelfrespect is waar het voor mij om gaat!!! we spreken en zien elkaar wel geregeld, in het geheim dus, dat doet en heeft wel pijn gedaan! In de vorm geestelijk leef ik op topsportniveau, alhoewel ik ook altijd veel aan sport heb gedaan, maar ben graag tot op het bot aan het zoeken naar antwoorden die waarschijnlijk nooit te vinden zijn. Het brengt me dichter bij mijzelf en deze liefde heeft deuren opengezet die al gesloten waren, maar open moesten zijn om mijzelf en het leven dat ik leid steeds opnieuw te ontdekken!! ik kan hem niet loslaten ook al zitten we in deze situatie, misschien is het verstandiger maar de onvoorwaardelijkheid weerhoudt me. Het zij zo, misschien door karma, misschien door ego en waarschijnlijk door de liefde!! ik kom er wel uit!! is altijd zo geweest al kost het me jaren, veel liefs en succes toegewenst!!(Onbekend)
Antwoord
Ik denk ook vaak dat is karma en laat t van me af glijden maar karma is ook nu. het is niet alleen het verwerken van het gedane; karma is ook iets nieuws creeren en daar hoort twinliefde voor mij ook bij. ik voel dat ik bepaalde dingen moet doen; werk-leven, om er te komen, om ons te verdienen , om ons aan te kunnen en om mijn huwelijk de plek te geven die hij moet hebben; snappen jullie dat of is dat vaag? verdriet hoort daar ook bij, verdriet is eerlijk en lost dingen op, voel ik. succes (Onbekend)
Antwoord
Lieve verdrietige; ik snap hoe je je voelt; ik heb ook verdrietige/angstige momenten , moeilijke keuzes. ik heb me erbij neergelegd dat t niet te forceren is; ik verwacht niks en hoop op alles. ondertussen heb ik een echt gelukkig leven opgebouwd met te gek werk, lieve mensen en dat verandert en ik verander mee, steeds meer naar mijn twin. ik ben op een of andere manier niet meer zo ongelukkig omdat ik in liefde leef en ook weet dat mijn twin ook zijn best doet. daarom denk ik ; komt wel en leef; verbaasd door steeds meer liefde en schoonheid.succes; het leven is kort. (Onbekend)
Antwoord
Zie mijzelf als bevoorrecht dat ik het kan voelen, wie heeft dit al meegemaakt, het is zo bijzonder, en ik heb er al heel veel van geleerd, het enige wat ik er heel moeilijk aan vindt is hoe ga je het neerzetten in de wereld. voel dat ik die kracht en die liefde ook wel alleen kan uitstralen en merk dat ook wel door reacties die ik krijg van andere mensen, dat gaat vanzelf .. en soms , merk ik dat ik mijn twin niet meer echt mis,dat ik sterk ben in mezelf maar zou hem natuurlijk wel graag bij me willen zien, dat verlangen blijft maar ik weet dat hij een keer komt,en dat dat ook nodig is voor onze verdere gezamenlijke groei hoe lang het duurt ik weet het niet maar ik kan wachten. merk dat mijn ego wel vaak zit te saboteren en zegt ;hij komt niet en wat als.. en ik zie ook wel eens de reacties van mijn twin ,die dan een ander boven zichzelf zet , dat is volgens mij ook ego-werk, geen karma wat je uit moet zitten, daar geloof ik niks van. dat karma kun je zelf doorbreken, als je een ander dat recht weer geeft om op die manier met je om te gaan schep je weer nieuw karma, naar mijn bescheiden mening.. karma; daar moeten tweelingzielen geen last meer van hebben. leef en handel vanuit je hart , laat zien wat jijzelf wil en waarom en vraag begrip, geven ze je dat niet dan is dat hun probleem,dan vinden ze dat jij minder bent als hen..geef je ze weer opnieuw macht om op die manier te reageren dan schep je nieuw karma, want jij geeft hen weer macht over jou..je moet,zeker tweelingzielen sterk zijn en over je eigen leven beslissen, die beslissing laat je niet aan een ander over, ook al heb je dat je hele leven misschien wel laten gebeuren..het is ook niet mijn sterkste kant hoor, heb ik ook vaak gedaan, een ander belangrijker maken dan mezelf en dan kom je je ‘zelf'(en je grootste Liefde) weer tegen. ik weet het niet hoor, maar dit is wat ik even kwijt wilde..ga voor zuiverheid, voor jezelf,voor je verdere groei..dit is een advies recht vanuit mijn ziel..liefs(Onbekend)
Antwoord
Zelfrespect is heel belangrijk dan sta je sterk en kun je zo’n relatie aan, maar verdienen van liefde? daar kan ik niet zo veel mee hoor,wat moet je verdienen dan? je twin houdt van je hoe dan ook, dus laat daar niet teveel kostbare tijd mee verloren gaan.. je schrijft dat je huwelijk een plek moet hebben, hoezo MOET hebben? van wie moet dat? (Onbekend)
Antwoord
Soms ben ik zo vasthoudend dat mijn twin misschien wel een beetje gek van mij zou kunnen worden of al is geworden , dan denk ik, hou je mond, reageer niet en dan doe ik het toch weer. omdat ik zo graag bij mijn twin wil zijn, de liefde die zo groot is . ik handel nog wel eens uit ongeduld en onzekerheid en daarmee zet ik mijn twin weer onder druk, wat niet mijn bedoeling is want dat is geen goeie basis , dus daar kan ik zelf weer aan werken..moet niet meer zo gaan hangen..wat een laagjes heeft een mens hè! zo moet ik toch weer leren en dat heb ik er graag voor over..liefs (Onbekend)
Reactie
Als ik jullie antwoorden zo lees is de samensmelting er geweest ( ik heb de vraag gesteld) maar hoe nu verder? oke onze zielen zij verbonden. ik weet dat hij altijd in mijn hart en hoofd zal zijn, maar is een samensmelting alleen bedoeld voor de ziel?? hoe nu verder? sorry dat ik misschien een beetje rare vragen stel maar het is voor mij allemaal nog zo nieuw. (Onbekend)
Antwoord
volgens mijn gevoel is het niet alleen voor jullie ziel, maar ook aards/lichamelijk mag het er zijn, want door die Liefde te beleven krijg je nog meer liefdes/levenskracht, helende kracht, je maakt contact met een Grotere Kracht en zo kun je nog meer doorgeven aan anderen en aan de wereld.heb het wel eens gevoeld in de tijd dat mijn lieve twin en ik samen waren op een feest dat de mensen om ons heen er ook door geraakt werden, onbewust voor hen, maar zo heb ik het wel ervaren en twin ook denk ik. maar we zijn niet samen en dat maakt het moeilijk en daardoor voel ik dat mijn energie moeilijker vast te houden is, omdat ik daar dan toch wel een beetje (soms heel erg) verdrietig om ben,want zo’n Liefde is ook voor jezelf/aards en niet alleen op afstand,want dan kun je het ook krachtig aards gebruiken/neerzetten in de wereld ik denk dat je een doorgeefstationnetje wordt voor de mooiste liefde daar zal de omgeving ook van mee kunnen genieten !als die Liefde er mag zijn en Als je daar zelf aan mee wil werken..maar dat is ook maar een filosofie van me , weet niet of iemand net als mij, dat ook zo voelt..? lieve groet (Onbekend)