Onbekend

3 jaar geleden leerde ik een speciaal iemand kennen. We hadden amper twee weken een relatie maar het veranderde mijn leven. Ik heb hem moeten loslaten omdat hij getrouwd is, kinderen heeft en in het buitenland woont. Ik herkende hem meteen en weet en voel het gewoon. Mijn zoektocht is over. We hielden twee jaar contact, maar omdat zijn vrouw onraad rook vroeg hij me het contact te verbreken en dat deed ik ook. Uit respect. Respect dat hij me drie jaar geleden gaf door niet intiem te zijn omdat ik nog niemand voor hem had en hij wou dat ik dat moment beleefde met iemand die voor lange tijd bij me kon zijn. Ik troost me met de gedachte hem terug te zien in een volgend leven. En dat geeft me energie om dingen te doen voor anderen. Alsof een lichtje ontstoken is. En dat gevoel wisselt met het pijnlijk gemis. Alsof ik een stuk van mezelf kwijt ben. Alleen weet ik niet of het voor hem ook zo aanvoelde. Hij zei nog nooit iemand als mij ontmoet te hebben. Dat het niet uitma! akt met wie we zijn in het leven, dat we altijd bij elkaar zullen willen zijn. Maar waarom wil hij me dan meer horen of zien? Hij hamerde er echt op dat onze wegen uit elkaar moesten lopen. Waarom belde hij dan toch nog 2 jaar? Waarom voel ik die band 3 jaar later nog even sterk? Hij sprak me over een vrouw die hij lang geleden had leren kennen, die de liefde van zijn leven is. Twintig jaar later voelt hij dat nog. Bestaat zoiets? Dat je een tweelingband voelt, een zielsverwantschap met iemand, die een tweelingverband voelt met iemand anders? Als zij een tweelingband hebben, wat is dan die band die ik zo sterk voel tussen ons? Ben ik zo verkeerd dit te voelen als een tweelingband of hem te zien als soulmate? Waarom voel ik het als het eenzijdig zou zijn? Ik vrees dat ik helemaal niet zoveel voor hem betekend heb. Ik heb hem al een jaar niet meer gehoord.

Antwoord
Lieve mensen bedankt voor jullie antwoord. IK wil ook heel graag door met mijn leven en mijn leven invullen en weer blij zijn…maar dat gemis en verdriet moet eerst overgaan. Ik voel alles nog steeeds zo sterk..heb nu al twee maanden geen contact meer met hem maar het gevoel is des te meer…ik hoop zo dat ik hem snel weer zal zien…wil weg bij mijn werk en weg waar ik nu woon alles is te vers en alles doet mij aan hem denken..maar tig km verder op gaan wonen en daar een nieuw leven opbouwen gaat denk ook niet wanthet gevoel blijft…het enige wat ik kan doen is wachten en zelf wat van mijn leven te maken…al zou ik het liefst willen dat ik ook voor iemand anders zoiets zou voelen die wel gelijk werkelijk voor mij gaat..en niet al 7 jaar bij die ander blijft omdat je kwa gevoel niet anders kan….pfoeee..succes allemaal!(Onbekend)