Bianca

• Graag wil ik weten waarom tweelingzielen elkaar ontmoeten?
• Wat is die verbinding?
• Waarom voelen mensen elkaar dan zo goed aan?
• Is het normaal dat een tweelingziel de andere gedachte kan lezen en dat ze gelijktijdig dingen zegt dat wat de ander denkt?
• Wat doet tweelingziel zijn met de harten?
• Welk doel heeft het om tweelingzielen te zijn als je tweelingziel getrouwd is met iemand anders?
• Hoe ga je om met je tweelingziel?
• Is je tweelingziel je wederhelft,je weerpiegeling, je hulp?
• Kan een tweelingziel, genezing betekenen van een gewonde z

Antwoord
“Een tweelingziel is alles wat je nodig hebt”,om jezelf te kunnen ontwikkelen in het leven. je zult er als herboren uitkomen. En degene zal altijd een plekje in je hart blijven. Een liefde die nooit roest.(Ray)

Antwoord
“In je tweelingziel zie je direct wie je eigenlijk bent en herinner je wat je van jezelf bent kwijtgeraakt” “Je andere helft als ultieme confrontatie met jezelf. En daarmee begint de moeilijke weg naar het weer zijn die je eigenlijk bent, het hervinden van jezelf” … “Vergeet de verhalen over romantische liefdesrelaties tussen tweelingzielen. Zie je tweelingziel als een harde duw naar een verdieping van je relatie met jezelf, een hereniging met jezelf. Je tweelingziel is je helderste spiegel en spiegelt een zuivere liefde, dat is wat je zelf bent!” Aldus de zielsliefde site.
Ik geloof niet dat wij iets zijn kwijtgeraakt, maar eerder dat er stukken van ons (ziels)wezen zijn afgedekt door zware beproevingen en conditionering. Hoe is het dan voor mij? Dat wij een ziel hebben die ons “bezield” en ons stuurt in ons leven weet ik eigenlijk pas na enkele uittredingen en het daarna op zoek gaan naar het fenomeen “Ziel”. Dat de ziel bezit van ons lichaam neemt wanneer ons lichaam de baarmoeder verlaat – of wat eerder, is door mij volledig geaccepteerd. Dan, die spiegel van de tweelingziel, dus een spiegel die alles reflecteert waar wij in het leven mee te maken hebben gekregen en onze verdere persoonlijkheid. Onze prilheid, zuivere gevoelens voor recht en eerlijkheid, mededogen, onze onschuld, onbevangenheid, onze dromen, onze levenswensen en intenties maar ook al onze karaktertrekken. Het was voor mij altijd al gemakkelijker anderen te “zien” dan mijzelf. Grappig met dat ik dit neerschrijf besef ik dat in het woord zien en ziel maar een letter verschil zit, relatie tussen beiden, zien is immers de eigen interpretatie van het waar-genomene! Maar het is waar, in de spiegel van mijn zielspartner word ik zichtbaar. Het hele spectrum van mijn zijn weerspiegeld zich door haar aanwezigheid. En of ik wil of niet, voor mij is het allang geen keuze meer, ik kijk naar mijzelf op alle lagen en etages, hoe moeilijk soms ook. Er is ook geen behoefte meer om nog verstoppertje te spelen voor……, maskerade………of een houding van stoerheid die mij liever niet laat onder-zoeken hoe e.a. in elkaar zit, voor wie? Ik kan enkel aan mijzelf ontkomen! De trauma’s en de pijn die ik al die jaren met mij meezeulde en die mij zo vaak zo afleidde van het staan in mijn eigen centrum, heb ik zelf gekoesterd. Lang dacht ik dat het anders was en dat ik met mijn ver-leden pijn moest leren leven en maar boos blijven op degene die het aanrichtte. Af en toe kost het me nog moeite dit te beseffen als ik oververmoeid van werk of aandacht voor, of overvol van mijn helder bewustzijn verlies. Mijn zielsliefde kennen betekent ook niet lager ronddolen, m’n ziel wil niet meer onder mijn arm, de behoefte te willen helen spiegelt zich in mijn partner en raakt bij haar de zelfde trilling, ze breekt uit, het raakt haar ook en brengt een gevoel van innerlijke vrede maar ook dat er iets groots in beweging is………. In mijn partner zie ik in de daagse dag vaak haar ongeschonden kleine meisje. Open en liefdevolle blik vol onbevangenheid, kijkend naar haar omgeving. Ook zij kan binnen dit bewustwordings – en groeiproces niet haar beschadigingen van de misbruik van toen en de afweer en aanpassingsmethoden hierop levend houden. En zo geld dat ook voor mij. De opgedane levenshouding die als verdedigingsmethoden lang werkzaam bleek, werkt niet binnen ons samen zijn. Onrechtmatigheden worden niet verdragen omdat ze de eigen ziel treffen! Het nog ongeschonden innerlijk kind dient zich aan en herkend zich in het andere ongeschonden kind. Er is geen onschuld verloren, er is onschuld bedekt want het innerlijk en bezielde kind met alle zuivere intenties en behoeften is daar nog steeds, (waar kwamen anders de innerlijke conflicten vandaan?), je hoeft er alleen maar contact mee te maken, maar de zielsliefde verlangt dat duidelijk. Zij neemt hem /haar waar. Daarom moeten oude wonden helen en trauma’s snel een plek krijgen en daarom spiegelen wij elkaar daarmee, om ons innerlijk kind te verlossen; hun zielen vrij te maken, voor altijd.(Thomas)