Onbekend
Mij zielsverwant ontmoeten en herkennen is een van de mooiste ervaringen in mijn leven geweest. Echter ging ik na een hechte vriendschap, die later stand heeft gehouden via chatten, pas echt beseffen dat hij mijn andere helft moest zijn. We hadden nog nooit intieme ervaringen gedeelt samen. Maar wisten van elkaar dat we dit ooit zouden willen ervaren. Na 1,5 jaar heb ik hem pas terug gezien wat een heftige maar korte liefdesperiode met zich meebracht. Jammer genoeg woont hij namelijk aan de andere kant van de atlantische oceaan. Elkaar dagelijks zien, spreken en voelen kan dus niet. Wie heeft er ervaring met een zielsverwant op lange afstand? En hoe verwerken jullie dit? Ikzelf heb heel veel moeite om me bij het feit neer te leggen dat we op dit moment geen koppel kunnen vormen. Dat we elkaar niet zo vaak kunnen zien, spreken en voelen als dat we eigenlijk zouden willen. Ik voel me machteloos… Het gevoel alsof je het niet onder controle hebt! Daarnaast ben ik ook bang dat ik hem juist door de grote afstand kwijt raak… Wie kan mij advies geven?
Antwoord
Onderschat nooit de kracht van ware liefde, want die kent geen grenzen. Ik heb eindelijk de liefde van mijn leven gevonden. Geen enkele afstand is groot genoeg om die verbinding te verbreken. Ware liefde is grenzeloos. Ware liefde is sterk een zekerheid als je het gevonden hebt. Als afstand liefde breekt, is het dan wel ware liefde?(Ruud)
AntwoordGeen afstand is te ver, mijn leven was een illusie en ik kwam tot die conclusie tot dat ik haar tegen kwam. Mijn liefde van me leven. Afstand zegt niks.(Ruud)
Antwoord
Bij echte liefde is de kleinste afstand te groot en de grootste overbrugbaar !Het gevoel wat je hebt,liegt niet! Voelen zegt soms meer dan aanraken.Verbondenheid is juist sterker,Op afstand. zo ervaar je wat ware liefde is.(Sus)
Antwoord
Ik heb er ook ervaring mee, met een zielsliefde op grote afstand. Zij woont in het Verre Oosten, en ook nog in een zeer geisoleerd land. Communicatie is dus buitengewoon lastig, alleen dagelijks E-mail en chatten, en 1 keer in de paar weken een kwartier bellen. Buitengewoon lastig. Maar ik kan er mee omgaan. Mijn vertrouwen in haar en mezelf is zo groot, dat ik zeker weet dat het goed komt. Als alles meezit zien we elkaar volgende maand terug, 10 maanden na onze ontmoeting. Als je zeker bent van de ander en van jezelf, zal de afstand en de tijd er niets toe doen. En geniet vooral van hetgene dat er wel is. En smacht niet naar dat wat niet kan. Want dat heeft geen zin. Maar ik geef toe, het is niet makkelijk. Gelukkig hebben wij wel 1 “voordeel” boven vrijwel iedereen op deze site. Wij zijn allebei niet gebonden. Of de toekomst ons ooit samenbrengt, dat weten we niet. Als het aan mij ligt wel. Maar dat moet ik dus loslaten, dat zal de tijd leren.(Onbekend)
Antwoord
Verliefdheid en Zielsliefde is echt een wereld van verschil. Verliefdheid kan bijna met iedereen en komt en gaat, het gevoel van die verliefdheid slijt met de tijd en verdwijnt uiteindelijk. Zielsliefde is iets wat NOOIT meer weg gaat (gevoelsmatig). Dus maak je geen zorgen om een afstand. Niemand kan hem die warmte meer geven.(FL)
Antwoord
Kwijt raken zal je hem niet,want je zit diep in zijn hart. Niemand kan dat plekje meer in nemen. Behalve Jij. Maar mannen zijn wel een tikkeltje anders dan vrouwen. Vrouwen lopen achter de liefde aan, terwijl mannen achter iets anders aan lopen, wat wij noemen “scharreltjes”, maar die kunnen nooit ,jou liefde overtreffen. Die warmte die hij van jou krijgt.(Onbekend)