Onbekend

Ik denk dat ik mijn zielsverwant gevonden heb maar denk dat hij niet eens weet wat dat betekent. Ik kom uit Armenie vlak bij Iran/Irak en Turkije,maar wij hebben allemaal gekke tradities en zo ik ben 16 dus ik kan uitgehuwelijkt worden en ook weer niet, want mijn ouders zijn niet zo streng, bv. mijn tante en mijn moeders vriendinnen ( ze zijn allemaal Armeens) proberen mij met mijn zielsverwant te koppelen toch lukt het ze niet. Wij zijn op dit moment denk ik niet meer dan hele goede maatjes. Op msn praten wij niet vaak we zijn erg verlegen tegen over mekaar, en als we met elkaar praten maken we heel vaak ruzie op msn. Ik of hij hoeft dan aleen maar hoi te zeggen en het is weer goed alsof we mekaar al jaren kennen ik voel wanneer hij in de beurt is en als hij op bezoek komt met zijn familie. Ik kan het niet uitlegen hoe ik me dan voel als ik ergens heen ga komt hij en andersom, we zijn net magneten die naar elkaar toe trekken we hebben heel vaak oog contact dan begin ik of hij te lachen en even later begint het weer, want ik weet nog onze eerste ontmoeting het was liefde op het eerste gezicht voor mij dan het was op een feestje van mijn vrindien en een paar weken later was er een feest bij ons thuis en hij was er ook die avond toen hij weg ging keken we elkaar heel lang aan zonder iets te zeggen we begrepen elkaar gewoon, maar die avond heb ik dus heel de nacht gehuild, want hij was weg het was alsof ze de helft van mij losgerukt werd dus mijn vraag is zijn wij zielsverwanten? Kan het zijn dat wij op een dag met elkaar gaan trouwen want dat voel ik echt zo vaak en ik heb er nog nooit er naast gezeten met mijn gevoel.