Vanessa
Verwachtingen zijn dooddoeners voor je relatie als voor je leven. Je verwacht van de ander dat of dit, terwijl de ander nooit aan jouw verwachting kan voldoen. Maar de vraag is kun je wel zonder verwachtingen leven? Van jezelf mag je wel verwachten dat je van de ander niet verwacht. Stiekem hoop je verwacht je dat de ander je leuk, lief, aardig, etc. vindt. Terwijl je juist van jezelf moet verwachten jezelf leuk, lief en aardig te vinden. Acceptatie van het zelf is de genezende medicijn die je nodig hebt om niet te verwachten van de ander. De maatschappij waar wij in leven schept juist dat jij gaat verwachten, bijv. als ik naar de bakker ga verwacht ik dat ik daar brood kan kopen en geen appels, wanneer ik ga pinnen dan verwacht ik toch dat ik geld uit het apparaat ontvang. Dus we ontkomen er niet aan om verwachtingen in ons leven toe te laten. Spreken we hier dan over aangeleerd gedrag of is het een overlevingsstrategie? Is het dat wij een keuze maken om te verwachten? Of kunnen wij ervoor kiezen om geen verwachtingen te scheppen? Zijn er verschillende verwachtingen? Het zijn vragen die ik mijzelf stel? Ik wil niet verwachten, maar toch doe ik het. Wordt ik er gelukkiger van? Eerlijk gezegd creeer ik angst bij mijzelf en schep ik een gedachten die ik energie voedt. Elke gedachten geef ik energie en schep ik een wereld met verwachtingen en teleurstellingen. Uiteindelijk kun je het een niet zien zonder het ander te ervaren. Achter de wolken schijnt de zon gedachten, dus verwachtingen heb je nodig om niet te zien dat je beter niet van de ander mag verwachten. Dus uiteindelijk hebben we de ervaring, keuze en verschillende verwachtingen nodig om er achter te komen wat er met jezelf gebeurd als je verwacht. Elke ervaring brengt je dichter bij jezelf dus ook de ervaring met verwachting. Veel sterkte met de ontdekkingsreis van de verwachting en zie jezelf achter de wolken
Antwoord
Ja je zegt het goed. Verwachtingen kunnen teleurstelling geven die ons dan weer inzicht geven. Niets mis mee zou ik zeggen.(Onbekend)