Onbekend

Verwarrend, pijnlijk, heerlijk, diep, licht, als de essentie van het leven en als een blok aan mijn been. Alsof niet alleen mijn lichaam omarmd werd, maar mijn hele wezen, mijn ziel.
De liefde die ik voelde en de momenten die ik en mijn zielsliefde samen beleefd hebben zijn zo bijzonder, dat ik het niet met mijn partner wil en kan delen. Ik breek zijn hart ermee.

Ik heb het contact verbroken uit liefde voor mijn partner en hij respecteert dat.
Intense, mooie liefdeservaring waar niets tegen op kan. Ik heb me mooi gevoeld, krachtig, tot alles in staat. Mijn hoofd en hart waren helder. Zeiden wel het tegenovergestelde (blijf hier en ga terug), en dat bracht veel verwarring, onrust, verlangen en pijn. Bij mij en bij hem.
Op de dag dat ik voelde dat ik verliefd was geworden en me heerlijk voelde aan zijn zij, vertrok ‘s avonds zijn vliegtuig. Op Schiphol zaten we zwijgend naast elkaar. Ik voelde me levend, rustig, vol liefde. Op het moment dat ik besefte dat ik hem over een paar minuten los ging laten, voelde ik tranen opkomen. Ik keek opzij en op precies hetzelfde moment huilde hij ook.

Allesoverheersend en gelukkig makend. Voor het eerst in mijn leven voelde ik een intense rust van binnen. Ik hoefde niets te bereiken, nergens anders te zijn.

Niet eerder heb ik meegemaakt dat iemand je kan zo kan ‘lezen’, precies de vragen stelt die je jezelf niet hardop durft te stellen, precies je gemoedstoestand aan lijkt te voelen. En niet eerder ontmoette ik iemand die zegt dat hij zijn binnenwereld in die van jou herkent.