Onbekend

Een jaar later…..
Vorig jaar juni was het dat ik me afvroeg waarom ik toch zo sterk op jou reageerde, ik begreep er helemaal niets van. Ik wist natuurlijk wel dat we het goed met elkaar konden vinden en elkaar begrepen als geen ander, maar dat het hier om zielsliefde ging had ik nooit kunnen bedenken. Ik had er zelfs nog nooit van gehoord. Hoe kon iemand die ik slechts oppervlakkig kende zo’n impact hebbeop mij en mijn gevoel? Eerst dacht ik dat het om gewone aantrekkingskracht ging en later om verliefdheid. Je maakte gevoelens in mij los waarvan ik niet eens wist dat ik ze nog had. Ik heb werkelijk geen idee waarom ik je dat vertelde. Ik had totaal niet nagedacht over de consequenties, ik wilde het alleen met je delen! Jij raakte in paniek en hebt om je heen geslagen. Ik heb nog nooit iemand zo hard weg zien lopen! Wat heb je het mij moeilijk gemaakt! En waarom? Omdat ik je vertelde over mijn gevoelens? Je vond me gevaarlijk en hebt mijn situatie dermate lastig gemaakt dat het uiteindelijk een onhoudbare situatie werd. Ik kon daar niet langer blijven werken. Ik moest het werk en de plek waar ik zo van hield achter laten. Nog los van het feit dat ook mijn huwelijk op de klippen was. Daarvan was je overigens niet de oorzaak maar wel de aanleiding. Ik had geen enkele grond meer onder mijn voeten. Een langdurig verwaarloosde burnout hielp ook niet mee. Ik had maanden geleefd op “nep” energie en toen die wegviel was de
ellende compleet. Ik heb letterlijk en figuurlijk aan de afgrond gestaan. Ik kon niet meer! Ik wilde ook niet meer! Uiteindelijk realiseerde ik me dat dat geen oplossing was. Ik zou dezelfde lessen weer over moeten doen! Maar wat ben ik diep geweest en ziek geweest. Diepe pijn en tot op het bot gekwetst. Toch ging zelfs toen mijn verliefdheid niet over. Hij leek zich dieper en dieper te nestelen. Gek werd ik ervan tot ik steeds als ik op zoek was naar antwoorden op deze site terechtkwam. Daar vond ik mijn antwoorden en herkenning. Ik was dus niet gek en was al helemaal niet de enige! Ik leerde me overgeven aan het proces en ging meer en meer voelen en weten en begrijpen. Je hebt me wakker gemaakt en door elkaar geschud en ondanks dat ik hoop nooit meer zo diep te hoeven gaan ben ik dankbaar dat ik jou heb leren kennen. Ik hou van je tot in het diepst van mijn ziel en wat zou ik jou en je jongens graag geven waar jullie zo naar verlangen. Ik heb genoeg voor jullie allemaal! Jij was mijn spiegel en nu hoop ik dat je er zelf in wilt kijken! Kijk heel goed want je zult mij daar zien! Ik weet dat jij inmiddels ook meer en meer voelt en zelfs weet dat we verbonden zijn. Ik kan alleen maar hopen dat je er niet langer voor wegloopt! Neem je tijd en ondertussen zal ik blijven wachten “aan de andere kant” daar waar we elkaar steeds ontmoeten en ons ware zelf laten zien.
Een jaar later…. Het gaat beter met me. Ik ben er nog niet maar ik ben op de goede weg. Ik ben er sterker uitgekomen maar alleen jij kunt me laten stralen! Eindelijk mijn grote liefde gevonden, letterlijk en figuurlijk;-) maar je wilt me niet, althans nog niet! Ik heb vertrouwen. Vertrouw jij mij nu ook maar, ik ga het niet forceren of moeilijk maken voor je, ik heb dat ook nooit gedaan! Dat is steeds jou eigen invulling geweest, dat zegt genoeg!