Onbekend
We waren in het begin heel veel samen op het werk en ik merkte dat het wel heel goed klikte. We voelden elkaar heel sterk aan en deelden veel privé zaken samen.
Ik dacht dat het gewoon liefde was, maar toen kwam die bliksemflits, zoals velen van jullie omschreven. We keken elkaar aan en in een fractie van een seconde was daar het gevoel door je hele lichaam, dat gevoel wat je niet echt kunt omschrijven.
Er was nog iemand aanwezig en we konden ons niet laten gaan, maar toch gaf je mij vanuit het niets een kus in mijn hals. De hele dag was ik in de wolken en opgewonden. Dit was voor mij liefde op het eerste gezicht. Doch na het lezen van een aantal boeken en deze website, wist ik het het was mijn zielsverwant. Alles klopte. zelfs nadat we een keer samen voor het werk ergens heen waren geweest, zeiden we op hetzelfde moment dezelfde woorden. Hoe toevallig kan dat zijn.
Onze relatie werd steeds inniger met kleine aanrakingen, knuffels, maar nooit verder. Als ze in mijn buurt was voelde ik mijzelf stralen. Als ik iets met haar moest opzoeken in de computer voelde ik haar warmte al op zo’n 2 a 3 centimeter afstand. Wat een energie. Als onze armen dicht bij elkaar waren voelde ik haar haartjes, wat een gevoel. Ook zij had geen bezwaar deze contacten.
Ik ben zeer gesloten over mijn emoties en heb dit ook nooit met mijn partner besproken, doch volgens mij kan het mijn partner niet ontgaan zijn hoe anders ik mij gedroeg, als was het alleen maar aan de meer aandacht die ik besteedde aan mijn uiterlijk.
Zoals bij vele anderen was ons obstakel dat we beide gehuwd waren terwijl zij vele jaren jonger was als ik en ook nog 2 kleine kinderen hadden. Zakelijk gezien zou dit ook nog vergaande consequenties kunnen hebben, dus mijn rationele deel zei niet doen!
Zonder ooit erover gesproken te hebben wisten we beide dat een liefdes relatie niet mogelijk was. In mijn hoofd heb ik talloze gesprekken met haar gehad, maar nooit in het echt.
We zien elkaar nog maar heel weinig, omdat we elkaar bijna niet meer tegenkomen op het werk. Als ze er dan is dan probeer ik mij wat afzijdig te houden, doch dat lukt niet echt. In haar ogen kijken geeft direct weer dat andere gevoel. Ik denk elke dag aan haar en voel soms ook dat het niet lekker gaat. De laatste tijd “droom”ik dat ik bij het op bed ga haar thuis opzoek terwijl ze al op bed ligt, ik streel haar dan en geef een nachtkus, met daarbij denkbeeldig mijn hart en mijn naam achterlatend op het kussen. Dit geeft mij uiteindelijk voor mijzelf rust, welke ik nodig heb.
Blijkbaar bestaat het. Nooit geweten dat het zo intens kan zijn, waardoor je zelf heel onrustig wordt. Zoals zo velen vraag je je af waarom is ze niet eerder op mijn pad gekomen, wat had het anders kunnen zijn.
Voor mij was het meest bijzondere: De ene “bliksemflits”dat gevoel dat daar uit voort kwam. Nooit weer te evenaren denk ik.
Tot lichamelijke erotiek is het niet gekomen en zal het ook nooit komen, maar wel die spanning en erover dromen.
Het probleem is dat je gevoel niet echt te omschrijven is, dat gelukzalige die warmte van binnen, niets is vergelijkbaar.
De relatie is er nog steeds, maar niet meer zo intensief, maar zodra we elkaar weer zien, is die spanning direct weer aanwezig, ik kan mij er niet tegen verzetten.
Ik weet niet of er ooit nog weer zo’n ervaring kan komen, heb je maar 1 zielsverwant of kunnen er meerdere zijn?
Ik ben voor mijzelf heel erg rationeel, maar dit kan ik gewoon niet verklaren, dus er moet meer zijn…