Onbekend
Het is een Liefde waar je niet omheen kan. Het zoekt je op en blijft aan je trekken, tot je snapt wat de bedoeling is. Mijn twin was mijn eerste vriendje, mijn grote en enige Liefde. Ik denk dat wij ook samen hebben mogen proeven van die liefde maar dat die eerst nog niet volledig tot bloei mocht komen omdat we eerst allebei nog een deel van ons leven andere taken hadden, tenminste zo voel ik dat. Ik wist al heel jong dat het niet het einde was, dat het verder zou gaan, was wel erg verdrietig, en heb hem vervolgens onbewust “gewist”, zocht hem in het heelal, in het idee dat we naar dezelfde maan keken ‘s nachts en toen kwam ik hem weer tegen!!!
Het was meteen weer raak, we werden allebei op slag vrolijk, zijn stem en zijn ogen ! Heb me mijn hele leven aangepast aan hoe ik opgevoed ben, hoe anderen mij zagen en mij wilden zien, waarom?
Heb het heel lang weg willen drukken , zo iets van ; het mag er niet zijn, ha, maar het lukte niet , overal kwam ik dingen/mensen tegen die me aan hem deden denken. Heb knopen doorgehakt, heb voor mezelf gekozen om mijn droom en mijn echte leven met elkaar in overeenstemming te brengen, zodat ik geen dubbelleven meer hoef te leiden, dat voelde zo enorm gespannen.
nu ben ik blij, pak van alles aan wat bij me past. ik leef weer, krijg vrienden erbij die bij me passen..zelfs mijn kinderen lachen erom omdat ik zo ontzettend gek weer uit de hoek kan komen. hoop dat mijn droom helemaal uit gaat komen..
werd vanmorgen wakker en las dit stukje;
‘Een strijder van het licht heeft soms het gevoel twee levens te leiden.
In één ervan is hij gedwongen alles te doen wat hij niet wil, voor idealen te vechten waarin hij niet gelooft. Maar tegelijkertijd is er een ander leven dat hij ontdekt in zijn dromen, in boeken , en wanneer hij mensen ontmoet die denken zoals hij. De strijder laat zijn twee levens naar elkaar toeschuiven. Er is een brug tussen de twee , een verbinding tussen wat ik doe en wat ik graag zou willen doen, denkt hij. Langzaamaan zullen zijn dromen zich op zijn dagelijkse bestaan gaan betrekken en op een zeker ogenblik beseft hij klaar te zijn voor wat hij steeds wilde.
En dan is er maar een klein beetje durf nodig – en zijn beide levens worden één enkel leven.’
Nu mijn twin en ik zover zijn dat we voelen dat het bijna zover is dat onze levens ook gaan samenvloeien, nu voel ik dat we daarom misschien wel heel jong even mochten voelen/proeven om het nu minder eng te laten zijn. Je bent al zo vertrouwd met elkaar geweest , dat kun je nu makkelijker toe laten. want spannend is het wel, maar ook wel ongelooflijk mooi…
Wat wordt alles mooi geleid… dank je wel lieve Kracht van boven..