Onbekend

Ik wil deze site bedanken dat er nog mensen zijn met dit onverklaarbaar gevoel, en ondanks ik ook met veel vragen zit denk ik dat tijd raad brengt en je zelf voelt wanneer je deze persoon ‘moet’ contacteren of wanneer er een innerlijk stemmetje zegt van:” vraag raad aan hem/haar”.(zoals ik kort geleden ook voelde en gedaan heb én bovendien mij een stap vooruit gezet heeft Mijn leven is gelijk ook beetje ondersteboven gehaald sinds ik hem leren kennen heb via mijn werk. Ik ken hem ondertussen ruim 2 jaar en telkens ik hem zie, die eerste seconden gaat er van mijn hoofd tot mijn kleine teen en omgekeerd een heel warm gevoel, soms sla ik zelfs wat in paniek omdat mijn collega’s ook al gemerkt hebben dat wij “anders” doen tegen elkaar dan tegenover anderen, gezien euh hij dokter is en ik verpleegster dacht ik eerst van;” onee, wa is da hier?” (want al die dokter-verpleegsterverhalen…) maar mens wat is die kracht zo sterk en blijkbaar voelen we ons heel goed bij elkaar! maar ja… zoals ik al enkele vragen heb gelezen; zit ik ook met vragen ondanks we nogal graag in elkaars buurt zijn en over vanalles en nog wa kunnen klappen, is het:” wat nu?” Sinds deze week weet ik 100% zeker dat hij mijn zielsverwant is,moet zeggen dat ik al van de week serieus van mijn melk ben geweest op het werk, maar man wat ben ik hem zo dankbaar, vroeger noemde ik hem mijn wandelende lachpil, haha nu weet ik wel beter. Bedankt lieve zielsverwant om je hier tegen te komen. Ik wil je nu zeker niet meer kwijt.